به منظور بررسی مهار زیستی نماتد مرکبات (Tylenchulus semipenetrans)، نمونه برداری از خاک و ریشه در باغ های مرکبات شرق گیلان و غرب مازندران انجام شد. لارو سن دوم نماتد مرکبات از خاک و ماده و تخم از ریشه ها جداسازی گردیدند. جهت جداسازی قارچهای آنتاگونیست، سوسپانسیون تخم و لارو نماتد به طور جداگانه روی محیط کشت آب آگار حاوی استرپتومایسین کشت شدند. قارچ های شناسایی شده عبارتند از: Fusarium solani , F. oxysporum, Cladosporium cladosporioides, Paecilomyces lilacinus و Acremonium strictum. جهت تعیین فعالیت آنتاگونیستی قارچ ها، تیمارهای قارچی در شرایط گلخانه ای مورد بررسی قرار گرفتند. خاصیت نماتدکشی قارچ ها با نماتدکش سیستمیک از گروه ارگانوفسفات ها به نام فنامیفوس (نماکور) مورد مقایسه قرار گرفت. دو شاخص شامل تعداد نماتد ماده در یک گرم ریشه و جمعیت لارو سن دوم در ١٠٠ گرم خاک محاسبه گردید. نتایج نشان داد همه قارچهای مورد آزمون دارای اثرات بازدارندگی روی Tylenchulus semipenetrans بودند. با توجه به مقایسه ی میانگین تیمار ها، قارچ های P. lilacinus و A. strictum بیشترین تأثیر را بر کاهش تعداد نماتد ماده دارا بودند. C. cladosporioides پس از شاهد در بالاترین گروه آماری نسبت به سایر تیمارها قرار داشت و ضعیف ترین عامل در کنترل عمل نمود. همچنین مقایسه زمان تلقیح نماتد نشان داد که تیمار های تلقیح شده با نماتد 20 روز پس از از تلقیح قارچ، عملکرد بهتری داشتند. در بین گونه های قارچی با خاصیت ضدنماتدی، P. lilacinus و A. strictum مؤثرتر از سایر گونه ها عمل کردند. با اینحال دو گونه ی F. solani و F. oxysporum مورد استفاده در این تحقیق نیز در برابر نماتد مرکبات کارایی خوبی نشان دادند.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله