چکیده
استفاده گسترده از آترازین و به دنبال آن سمیت این علفکش در محیط زیست، توجه پژوهشگران را در زمینه پیدا کردن روش های نوین پالایش این آلاینده آلی به خود معطوف کرده است. یکی از روش های موثر در حذف آترازین از محیط زیست، روش تجزیه زیستی میباشد. با توجه به اهمیت آترازین به عنوان یک آلاینده آلی زیست محیطی، مطالعهای بصورت طرح کاملا تصادفی در قالب فاکتوریل در زمینه تجزیه زیستی این علف کش با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل دو گونه باکتری سودوموناس آرژینوزا و سودوموناس فلورسنس و سه غلظت آترازین (100، 200 و 300 میلی‌گرم در لیتر) بودند. نتایج آزمایش نشان دادند که باکتریهای جنس سودوموناس به طور معنیداری منجر به تجزیه آترازین شدند. باکتری سودوموناس فلورسنس آترازین را 45 درصد و باکتری سودوموناس آرژینوزا 88/38 درصد در مدت زمان 48 ساعت تجزیه کردند. باکتری فلورسنس به گونهای معنیدار توان تجزیه بیشتری نسبت به باکتری آرژینوزا داشت. همچنین نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش غلظت، تجزیه آترازین به وسیله هر دو باکتری افزایش یافت به گونهای که بیشترین درصد تجزیه به وسیله هر دو باکتری سودوموناس در غلظت 300 میلی‌گرم در لیتر و کمترین در غلظت 100 میلی‌گرم در لیتر روی داد.
واژه‌های کلیدی: آلودگی، علفکش آترازین و باکتریهای سودوموناس فلورسنس و آرژینوزا
)
ارسال نظر در مورد این مقاله