تعیین دامنه میزبانی، خالص‌سازی فیزیکوشیمیایی و بررسی سرولوژیکی ویروس S سیب‌زمینی در شمال خراسان

نوع مقاله : مقالات پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

2 دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

چکیده
در بررسی که به منظور یافتن ویروس S سیب‌زمینی در مزارع سیب‌زمینی شمال خراسان صورت گرفت، تعدادی غده بطور انتخابی از چندین مزرعه سیب‌زمینی در اطراف بجنورد از بوته‌هایی که علائم موزائیک2، روگوز3، فرورفتگی رگبرگ‌ها، ریزبرگی و تموج حاشیه برگ‌ها را داشتند جمع‌آوری شد. هم‌چنین تعدادی غده نیز بطور تصادفی از مزارع سیب‌زمینی اطراف شهرهای مشهد، چناران، قوچان، فاروج و شیروان گردآوری گردید. غده‌های جمع‌آوری شده تا سپری شدن دوره خواب در 4 درجه سانتیگراد نگهداری و سپس در شرایط گلخانه کشت داده شدند. براساس واکنش گیاهان محک افتراقی، تعداد کمی از بوته‌های سیب‌زمینی به PVS آلودگی نشان داده و عصاره یکی از بوته‌های آلوده در مطالعات دامنه میزبانی گیاهان Nicotiana debneyi Domin و Lycopersicum esculentum L.cv. early urbana 111 را بطور سیستمیک آلوده نمود. این جدایه بر روی گیاهان Chenopodium amaranticolor Costa & Reyn و C. quinoa Wild علائم موضعی کلروتیک ایجاد نمود ولی در Datura stramonium L., Nicotiana tabacum L. cv. xanthi, Petunia hybrida Vilm, Gompherena globosa L. Phaseolus vulgrais L. var. red kidney , Capsicum frutescens L. هیچ‌گونه علائمی ایجاد نکرد. ایزوله مورد نظر بعد از خالص‌سازی بیولوژیک روی C.quinoa در N. debneyi تکثیر داده شد و خالص‌سازی آن طبق روش پیشنهادی Hammond & Laqwson(1988) با مقداری تغییرات انجام گرفت. آنگاه در برابر آموده نسبتاً خالص ویروس، آنتی سرم تهیه گردید. از آزمون‌های نشت دو طرفه در آگار5 و الیزا6 جهت تشخیص سرولوژیکی ویروس استفاده شد. بررسی میکروسکوپ الکترونی پیکره‌های رشته‌ای سالم ویروس به ابعاد 9×621 نانومتر را در آموده نسبتاً خالص نشان داد(×57000). جهت تعیین میزان آلودگی مزارع سیب‌زمینی اطراف بجنورد مجموعاً 200 بوته بطور تصادفی نمونه‌برداری شده و از آزمون DAS-ELISA، جهت تشخیص ویروس استفاده شد. براساس نتایج این آزمون درصد آلودگی به PVS در منطقه بجنورد 5/15% تعیین گردید.

واژه های کلیدی: ویروس S سیب زمینی، خالص سازی، آنتی سرم، الایزا، میکروسکوپ الکترونی

CAPTCHA Image