بررسی چگونگی پاسخ جودره (Hordeum spontaneum) و گندم (Triticum aestivum) به علف‎کش‌های مختلف در شرایط گلخانه‌ای

نوع مقاله : مقالات پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه ولیعصر رفسنجان

چکیده

به‌منظور بررسی کارایی علف‎کش‌های مختلف در کنترل علف هرز باریک برگ جودره (Hordeum spontaneum) و مطالعه پاسخ جودره و گندم (Triticum aestivum) رقم چمران به علف‎کش‌های مختلف، آزمایش دُز پاسخ گلدانی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1387 اجرا شد. علف‎کش‌های کلودینافوپ پروپارژیل، پینوکسادن، سولفوسولفورون، و متسولفورون متیل+ سولفوسولفورون، به صورت پس رویشی در مرحله دو تا سه برگی جودره و گندم، و علف‎کش ایزوپروترون+ دیفلوفنیکان به صورت پیش رویشی به کار برده شدند. سه هفته بعد از سمپاشی وزن خشک بوته ها در هر تیمار اندازه‌گیری شد و سپس شاخص های GR50 و GR25 (به ترتیب دُز لازم علف‎کش برای 50 و 25 درصد کاهش رشد در مقایسه با شاهد) محاسبه شد. نتایج نشان داد که به دلیل تحمل بالای جودره، هیچ یک از علف‎کش‌ها قادر نبودند بدون خسارت به گندم به طور کامل موجب نابودی جودره شوند. علف‎کش متسولفورون متیل+ سولفوسولفورون بهترین گزینه برای کنترل جودره در گندم بود، به طوری که زیست توده جودره در دُز توصیه شده آن حدود 32 درصد و در بالاترین دُز حداکثر 3/61 کاهش یافت، در حالی که حداکثر کاهش رشد گندم در بالاترین دُز 5/21 درصد بود. علف‎کش‌های کلودینافوپ و پینوکسادن حتی در مقادیر بالاتر از دُز توصیه شده تأثیری بر جودره نداشته و از آن‌ها نمی‏توان برای کنترل جودره استفاده کرد. سولفوسولفورون در دُز توصیه شده تأثیر زیادی روی جودره نداشت، اما در مقادیر بالاتر موجب کاهش معنی‎دار زیست توده جودره و گندم شد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Response of Wild Barley (Hordeum spontaneum) and Wheat (Triticum aestivum) to Different Herbicides in Greenhouse

نویسندگان [English]

  • ahmad hosseini
  • M. H. Rashed Mohassel
  • M. Nassiri Mahallati
  • K. Hajmohammadnia Ghalibaf
چکیده [English]

In order to study the response of wheat (Triticum aestivum) cv. Chamran and wild barley (Hordeum spontaneum) to different herbicides, a pot dose response experiment was conducted in a completely randomized design with three replication at Research Greenhouse of Ferdowsi University of Mashhad in 2008. Different doses of herbicides including Clodinafop propargyl, Pinoxaden, Sulfosulfuron, and Metsulfuron-methyl+ Sulfosulfuron, were applied post-emergence at 2-3 leaf stage of wheat and wild barley and Isoproturon+Diflufenican was applied pre-emergence. Plant dry weight of each treatment was determined three weeks after herbicide application, then GR50, GR25, and herbicide selectivity indices were determined for each herbicide. Results showed that due to wild barley high tolerance, no herbicide could completely control this weed in wheat without injury to wheat. Among all herbicides, Metsulfuron-methyle+Sulfosulfuron was the best one for selective control of wild barley in wheat, which reduced wild barley biomass by 32% in recommended dose. Clodinafop propargyl and Pinoxaden, even at higher doses couldn’t reduce wild barley biomass and can not be used for wild barley control in wheat. Sulfosulfuron had little influence on wild barley at recommended dose, but at higher doses reduced both wild barley and wheat biomass significantly.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Dose response
  • Chemical control
  • Grass weed
  • Herbicide tolerance
CAPTCHA Image