بروز و طغیان کنه تارتن بادام در سالهای اخیر و افزایش سمپاشی های بی رویه علیه آن در باغ های بادام منطقه سامان استان چهارمحال و بختیاری موجب افزایش هزینه های تولید، ایجاد مقاومت در جمیت آفت، تخریب محیط زیست و از بین رفتن دشمنان طبیعی کنه ها و سایر آفات مهم بادام گردیده است. در این آزمایش چهار نوع کنهکش برموپروپیلات، هگزی تیازوکس، فنازاکوئین و فنپیروکسی میت استفاده گردیدند. آزمایشهای زیست سنجی با استفاده از پوره های سن دوم و زیستسنجیها به روش سطح آلوده به مادة سمی و با استفاده از برگهای غوطه ور در محلولهای سمی انجام گردید. برگ ها درون پتری دیش های (با قطر8/9 سانتیمتری) کفپوش شده با پنبة آبدار قرار داده شده و روی هر برگ 15 عدد پوره سن دوم با استفاده از قلمموی خیلی نرم منتقل گردید. پتریها در انکوباتور با دمای cº1 ± 25، رطوبت نسبی 5± 55 درصد و دوره روشنایی (L:D) 14:10 قرار داده شده و مرگ و میر کنهها بعد از 24 ساعت ثبت گردید. نتایج نشان داد که در بین کنهکشهای استفاده شده، فنپیروکسیمیت با LC50 برابر با 814/0 بیشترین سمیت و بروموپروپیلات با 29/6 کمترین سمیت را داشت. در شرایط مزرعه چهار کنه کش فوق به همراه شاهد (آب پاشی) برای کنترل کنه تارتن بادام مورد استفاده قرار گرفتند. نمونهبرداری یک روز قبل، 3 ، 7 و14 روز پس از سمپاشی صورت گرفت. برای آماربرداری 15 عدد برگ از هر درخت به طور تصادفی انتخاب و تعداد کنه های موجود در سطح بالایی و زیرین هر برگ شمارش گردید. مقایسه میانگین به وسیله آزمون چند دامنهای دانکن نشان داد که سموم مورد مطالعه تاثیر مناسبی در کنترل کنه تارتن بادام داشتند.
ارسال نظر در مورد این مقاله