معرفی سن Coranus subapterus De Geer, 1773 (Het.: Reduviidae) برای ایران

نوع مقاله : مقالات پژوهشی

نویسندگان

• محبوبه رحیمی مقبلی
• مهدی مدرس اول
• جواد کریمی

فردوسی

10.22067/jpp.v24i2.4141

چکیده

Abstract
Information about Reduviidae is rare in Iran due to few survey on this bugs. A study was conducted for determination diversity of this Heteroptera during 2008 & 2009 in Mashhad region (Khorasan Razavi province in north east of Iran). Several species were collected among there, Coranus subapterus De Geer is record for the first time from Iran. This species was collected for Golmakan (Chenaran) in 2008 from soil sample.

20.1001.1.20084749.1389.24.2.13.3

---

عنوان مقاله [English]

Introduction of Coranus subapterus De Geer, 1773 (Het.: Reduviidae) From Iran

نویسندگان [English]

• mahboubeh Rahimi Moghbeli
• mehdi modarres awal
• javad Karimi

چکیده [English]

چکیده
تاکنون بررسی های انجام گرفته روی سن های خانواده Reduviidae در ایران به ویژه استان خراسان رضوی (3و4) و همچنین سایر کشورهای جهان بسیار اندک بوده است (1،2و5). در این تحقیق در ارتباط با سن های مزبور، نمونه هایی از چند گونه آن از نواحی مختلف استان جمع آوری گردید. بین گونه های جمع آوری شده سنCoranus subapterus De Geer برای اولین بار از ایران گزارش می شود. نمونه هایی از این حشره در بخش گلمکان (شهرستان چناران) و در تاریخ 11/2/87 از روی خاک جمع آوری گردید. این نمونه ها پس از شناسایی مقدماتی به دکتر David Redei در موزه تاریخ طبیعی مجارستان ارسال گردید. این گونه متعلق به زیرخانواده Harpactorinaeمی باشد و برخی از مشخصات مهم آن با توجه به پنج نمونه جمع آوری شده در زیر ارایه گردیده است.
بدن حشره کامل به شکل استوانه ای، به رنگ قهوه ای تیره و به طور متوسط به طول 9/10 و عرض 9/3 میلی متر است (شکل1). سطح بدن مودار می باشد. سر باریک، طولش بیشتر از عرض آن و بخش جلوی سر نوک تیز است. چشم های مرکب برجسته و به شکل لوبیایی هستند. قسمت داخلی چشم مرکب دارای حاشیه زرد رنگ است. در هر دو طرف قسمت های میانی- کناری سر و زیر چشم های مرکب دو عدد برجستگی وجود دارد و یک نوار زرد رنگ از بین این دو برجستگی تا انتهای پیش گرده امتداد می یابد. قسمت غشایی بال ها رشد کافی یافته است. رگبال های بخش غشای بال ضخیم تر و واضح تر هستند. شکم لبه دار، لبه های آن به رنگ مخلوطی از زرد و سیاه و قسمت میانی استرنوم های شکم سیاه می باشد (شکل2). پنجه های پا سه بندی، ران پاهای جلوی سیاه و ران پاهای میانی و عقبی دارای لکه های سیاه و زرد می باشند.