کنترل شته سبز هلو به‌وسیله قارچ Metarhizium anisopliae و سم ایمیداکلوپرید روی سه رقم کلزا در شرایط نیمه طبیعی

نوع مقاله : مقالات پژوهشی

نویسندگان

• فاطمه طالع پور ¹
• مریم راشکی ²
• اصغر شیروانی ¹

¹ دانشگاه شهید باهنر کرمان

² دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته

10.22067/jpp.v28i4.31785

چکیده

اثر قارچ Metarhizium anisopliae، دز زیر کشنده سم ایمیداکلوپرید،‌ شته Myzus persicae و ارقام مختلف کلزا در شرایط نیمه طبیعی درون قفس‌هایی از جنس طلق پلاستیکی در گلخانه (دمای 3 ± 27 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±90 درصد) نشان داد که غلظت مزرعه‌ای و نیمه مزرعه‌ای قارچ و هم‌چنین ترکیب هر کدام با دز معادل LC10 ایمیداکلوپرید به طور قابل توجهی جمعیت شته سبز هلو را کاهش داد. مقایسه میانگین درصد مرگ‌ و‌ میر شته‌ها، 7 و 23 روز پس از تیمار بیانگر گسترش بیمارگر در جمعیت شته بود. مقایسة تیمارهای مختلف مشخص نمود، ایمیداکلوپرید تاثیر منفی روی بیمارگری قارچ نداشته بلکه باعث افزایش کارآیی قارچ شد. بیش‌ترین و کم‌ترین میانگین وزن خشک گیاه به ترتیب مربوط به رقم لیکورد در تیمار حاوی غلظت مزرعه‌ای قارچ به علاوه ایمیداکلوپرید (48/0±57/4 گرم) و RGS003 در تیمار حاوی دز زیرکشندگی ایمیداکلوپرید (27/0±29/1 گرم) بود و بین آن‌ها اختلاف معنی‌دار وجود داشت. مقایسة ارقام مختلف نشان داد بیش‌ترین میزان استقرار شته در رقم زرفام (92/126±50/2040 شته) و کم‌ترین آن در رقم (17/213±17/1583 شته) RGS003 اتفاق افتاد، اما بین ارقام لیکورد و زرفام اختلاف معنی‌دار مشاهده نشد. نتایج نشان داد برای کنترل شته سبز هلو، استفاده از غلظت نیمه مزرعه‌ای قارچ به همراه LC10 ایمیداکلوپرید در مقایسه با بقیه‌ی تیمارها می‌تواند بهترین گزینه باشد. چرا که علاوه بر ایجاد میانگین درصد مرگ و میر قابل ملاحظه پس از یک هفته، غلظت کم‌تری از قارچ نیز مورد استفاده قرار گرفت.

کلیدواژه‌ها

• رقم کلزا
• حشره‌کش نئونیکوتینویید
• شرایط نیمه طبیعی
• قارچ بیمارگر حشرات

20.1001.1.20084749.1393.28.4.20.2

---

عنوان مقاله [English]

Control of Green Peach Aphid by using Fungus, Metarhizium anisopliae, and Imidacloprid, on three Canola Cultivars, under Microcosm Conditions

نویسندگان [English]

• Fatemeh Talepour ¹
• Maryam Rashki ²
• Asghar Shirvani ¹

¹ Shahid Bahonar University of Kerman

² Assistant Professor

چکیده [English]

The effect of the fungus, Metarhizium anisopliae, sub-lethal dose of imidacloprid, the aphid, Myzus persicae and the three canola cultivars under microcosm conditions inside plastic cages in greenhouse (27 ± 3°C, RH 90 ± 5 %) indicated that field and semi-field concentrations of the fungus significantly reduced the population of Green Peach Aphid (GPA) as well as in combination with LC10 of imidacloprid. Comparison of mean percent of the GPA mortality, 7 and 23 days after treatment, indicated the distribution of pathogen inside the aphid population. Comparing different treatments determined that not only imidacloprid had no negative impact on pathogenicity of fungal pathogens but also increased the efficiency of the fungus.The highest and lowest mean value of plant dry weight was concerned to the Licord in treatment containing field concentration of the fungus plus imidacloprid (4.57 ± 0.48 gr) and the RGS003 cultivar in treatment including sublethal dose of imidacloprid (1.29±0.27 gr), respectively and there was significant difference between them. Comparison of different cultivars showed the highest mean number of the GPA colonisation on the Zarfam (2040.50±126.92 aphids) and the lowest one (1583.17±213.17 aphids) on the RGS003 cultivar, respectively but no significant difference was observed between Zarfam and Licord cultivars. The results indicated that using semi-field concentration of M. anisopliae added with LC10 of imidacloprid in compared with the other treatments to control the GPA could be the best alternative. In addition to cause remarkable mean mortality percent after a week, the less fungal concentration was applied.

کلیدواژه‌ها [English]

• Canola cultivar
• Neonicotinoid insecticides
• Microcosm conditions
• Entomopathogenic fungus

مراجع

1- طالع‌پور ف.، و راشکی م. 1391. بررسی پارامترهای جدول زندگی شته سبز هلو Myzus persicae (Sulzer) روی سه رقم کلزا .Brassica napus L. تحت تاثیر دز زیر کشندگی حشره کش ایمیداکلوپرید. بیستمین کنگره گیاهپزشکی ایران. 7-4 شهریور. شیراز. 742.

2- Ali M.I., Felton G.W., Meade T., and Young S.Y. 1998. Influence of interspecific and intraspecific host plant variation on the susceptibility of heliothines to a baculovirus. Biological Control, 12: 42-49.

3- Behle R.W. 2006. Importance of direct spray and spray residue contact for infection of Trichoplusia ni larvae by field applications of Beauveria bassiana. Journal of Economic Entomology, 99: 1120-1128.

4- Bidochka M.J., and Small C.L. 2005. Phylogeography of Metarhizium, an insect pathogenic fungus. p. 3-27. In: F.E. Vega and Blackwell M. (ed.) Insect-fungal associations. Ecology and evolution. Oxford: University Press.

5- Blackman R.L., and Eastop V.F. 2000. Aphids on the World's Crops: An Identification Guide. 2nd ed. Wiley-Intersci.

6- Boucias D.G., Stokes C., Storey G., and Pendland J.C. 1996. The effects of imidacloprid on the termite Reticulitermes flavipes and its interaction with the mycopathogen Beauveria bassiana. Pflanzenschutz-Nachr. Bayer, 49: 103–145

7- Brown J.Z., Steinkraus D.C., and Tugwell N.P. 1997. The effects and persistence of the fungus Beauveria bassiana (Mycotrol) and imidacloprid (Provado) on tarnished plant bug mortality and feeding. p. 1302-1305. In Proceedings of the Beltwide Cotton Conference, 6–10 Jan. 1997. National Cotton Council, Memphis, USA.

8- Francis F., Vanhaelen N., and Haubruge E. 2005. Glutathione S-transferases in the adaptation to plant secondary metabolites in the Myzus persicae aphid. Archives of Insect Biochemistry and Physiology, 58: 166-174.

9- Inyang E.N., Butt T.M., Ibrahim L., Clark S.J., Pye B.J., Beckett A., and Archer S. 1998. The effect of plant growth and topography on the acquisition of conidia of the insect pathogen Metarhizium anisopliae by larvae of Phaedon cochleariae. Mycological Research, 102: 1365-1374.

10- James R.R., and Elzen G.W. 2001. Antagonism between Beauveria bassiana and imidacloprid when combined for Bemisia argentifolii (Homoptera: Aleyrodidae) control. Journal of Economic Entomology, 94: 357-361.

11- James D.G., and Price T.S. 2002. Fecundity in two-spotted spider mite (Acari: Tetranychidae) is increased by direct and systemic exposure to imidacloprid. Journal of Economic Entomology, 95: 729-732.

12- Jaronski S.T., Goettel M.S., and Lomer C.J. 2003. Regulatory requirements for ecotoxicological assessments of microbial insecticides - how relevant are they? p. 237-260. In: H.M.T. Hokkanen, and A.E. Hajek (ed.) Environmental impacts of microbial insecticides. Dordrecht, Kluwer Academic Publishers, the Netherlands.

13- Linda A.M., and Blackman R.L. 2003. Insecticide resistance in the aphid Myzus persicae: chromosome location and epigenetic effects on esterase gene expression in clonal lineages. Biological Journal of Linnean Society, 79: 107-113.

14- Nishimura J., Kanda Y., Okazawa A., and Ueno T. 1994. Relationship between insecticidal and neurophysiological activities of Imidacloprid and related compounds. Pesticide Biochemistry and Physiology 50: 51-59.

15- Parker B.L., Skinner M., Costa S.D., Gouli S., Reid W., and Bouhssini M.E. 2002. Entomopathogenic fungi of Eurygaster integriceps Puton (Hemiptera: Scutelleridae): collection and characterization for development. Biological Control, 27: 260-272.

16- Saljoqi A.U.R., and van Emden H.F. 2003. Selective toxicity of different insecticicdes to the the peach-potato aphid Myzus persicae (Sulzer) (Homoptera: Aphididae) and its parasitoid Aphidius matricariae Haliday (Hymenoptera; Aphidiidae) in two differential resistant potato cultivars. Online Journal of Biological Science, 3: 215-227.

17- SAS 1989. SAS/STAT Users Guide, version 6, Vols. 1 and 2. SAS Institute Inc. Cary, NC.

18- Wang X.Y., Yang Z.Q., Shen Z.R., Lu J., and Xu W.B. 2008. Sublethal effects of selected insecticides on fecundity and wing dimorphism of green peach aphid (Homoptera: Aphididae). Journal of Applied Entomology 132: 135-142.

19- Ye S.D., Dun Y.H., and Feng M.G. 2005. Time and concentration dependent interactions of Beauveria bassiana with sublethal rates of imidacloprid against the aphid pests Macrosiphoniella sanborni and Myzus persicae. Annals of Applied Biology, 146: 459-468.

20- Zwart R., Oortgiesen M., and Vijverberg H.P.M. 1992. The nitromethylene heterocycle 1-(pyridin-3-yl-methyl)-2-nitromethylene-imidazolidine distinguishes mammalian from insect nicotinic receptor subtypes. European Journal of Pharmacology -Environmental Toxicology and Pharmacology section, 228: 165-169.