سمیت طعمه ایمیداکلوپرید برای موریانه Microcerotermes diversus (Silvestri) (Isoptera: Termitidae) در شرایط آزمایشگاهی

نوع مقاله : مقالات پژوهشی

نویسندگان

چکیده

موریانهMicrocerotermes diversus (Silvestri) به علت تغذیه از کلیه مواد حاوی سلولز، مخرب ترین آفت ساختمان ها و تعداد زیادی از محصولات زراعی و درختان در استان خوزستان می باشد. استفاده از طعمه های مسموم به طور گسترده به عنوان یک روش نوین و بی خطر برای محیط زیست در کنترل موریانه های زیر زمینی توصیه شده است. در این تحقیق سمیت طعمه حاوی ایمیداکلوپرید با غلظت های 25، 50 و 100 پی پی ام در آزمایشگاه در قالب آزمون های انتخابی و غیر انتخابی روی موریانه M. diversus مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها به روش پروبیت نشان داد که با افزایش غلظت، زمان مرگ و میر (LT50 و(LT90 کاهش یافت. در هیچ یک از غلظت ها ممانعت تغذیه ای مشاهده نشد اگرچه با افزایش غلظت، میزان تغذیه نسبت به تیمار شاهد کاهش پیدا کرد. ترجیح غذایی موریانه ها روی طعمه مسموم به طور معنی داری نسبت به کاغذ صافی و چوب راش بیشتر بود. در آزمون های صورت گرفته با افزایش غلظت، مرگ و میر موریانه ها افزایش یافت و در غلظت 100 پی پی ام به 97 درصد در شرایط تغذیه اجباری و 89 درصد در شرایط انتخابی رسید. به طور کلی نتایج نشان داد که طعمه ایمیداکلوپرید راه حل مناسبی برای کنترل موریانه M. diversus بوده و روش طعمه گذاری می تواند حفاظت موثری از ساختمان ها در برابر حمله موریانه ها در ایران داشته باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Toxicity of Imidacloprid Bait to Microcerotermes diversus (Silvestri) (Isoptera: Termitidae) under Laboratory Conditions

نویسندگان [English]

  • R. Salehi Babarsad
  • B. Habibpour
  • mohammad mosadegh
چکیده [English]

Microcerotermes diversus (Silvestri) is a major pest of buildings and a wide variety of crops and trees in Khouzestan province, because of consuming on materials containing cellulose. One new environmentally safe tactic for the control of subterranean termites is baiting world-wide. In laboratory bioassays, toxicity of imidacloprid bait at concentrations of 25, 50 and 100 ppm, was evaluated under choice and non-choice feeding conditions. A probit analysis of the data using time instead of dosage indicated that the level of mortality and the speed of death were dependent on dose. An inverse relationship between time mortality (LT50 and LT90) and dose was observed. Total feeding inhibition was not observed in any concentration although feeding decreased with increasing of imidacloprid concentration. In choice trials, termites preferred baits over wood and filter paper. cellulose bait impregnated with imidacloprid at a concentration of 100 ppm elicited high mortalities after 7 days in non-choice and choice trials (97% and 89%, respectively). Overall, the results indicated that imidacloprid bait is effective for controlling M. diversus and the baiting tactic may present a suitable approach for protecting structures from termite attack in Iran.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Microcerotermes diversus
  • Toxicity
  • Imidacloprid bait
CAPTCHA Image