بررسی کارایی علف‌کش های پس رویشی در کنترل علف‌هرز مرغ (Cynodon dactylon) در چمن مخلوط فضای سبز شهری

نوع مقاله : مقالات پژوهشی

نویسندگان

موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور

چکیده

چکیده
به منظور بررسی کنترل شیمیایی علف هرز مرغ (Cynodon dactylon (L.) Pers.) در چمن مخلوط: 20 درصد چچم چندساله ، 20 درصد چبر معمولی ، 20 درصد فتان بلند و 40 درصد چوینگ فستوکا ، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و 11 تیمار در سال 1385 در تهران زیر نظر موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور بخش تحقیقات علف های‌‌هرز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل علف کش های دیکلوفوپ متیل به میزان 900 و 1080 گرم ماده موثره در هکتار، فنوکساپروپ پی اتیل به میزان 60 و 75 گرم ماده موثره در هکتار، کلودینافوپ‌پروپارژیل به میزان 48 و 64 گرم ماده موثره در هکتار، ترالکوکسیدیم به میزان 250 و 300 گرم ماده موثره در هکتار و سولفوسولفورون به میزان 9/18 و 5/24 گرم ماده موثره در هکتار و شاهد بدون علف‌کش بود. تیمارهای علف‌کش 4 بار در طول دوره رشد مرغ تکرار گردید. نتایج نشان داد پس از آخرین سمپاشی، تیمارهای فنوکساپروپ‌پی‌اتیل، کلودینافوپ‌پروپارژیل و ترالکوکسیدیم زیست توده مرغ را به ترتیب 30- 20، 50- 40 و 55- 45 درصد نسبت به شاهد بدون علف کش کاهش دادند. تیمارهای اخیر باعث به ترتیب 25- 20، 40- 35، 10- 5 درصد کاهش تراکم مرغ شدند. تیمارهای دیکلوفوپ متیل نیز باعث 25- 15 درصد کاهش زیست توده مرغ شدند و از تراکم مرغ نکاستند. تیمارهای سولفوسولفورون نیز توانایی مناسبی در کاهش زیست‌توده و تراکم این علف هرز نداشتند. تیمارهای دیکلوفوپ‌متیل و کلودینافوپ‌پروپارژیل نیز بیش از 20 درصد به چمن خسارت وارد کردند. سایر تیمارها بدون تفاوت معنی دار با شاهد خسارتی به چمن وارد نکردند. بدین‌ترتیب،‌ باوجود کارایی نسبتاً پایین فنوکساپروپ پی اتیل، به‌علت عدم خسارت معنی دار آن به چمن، می توان فنوکساپروپ پی اتیل 60 گرم ماده موثره در هکتار را جهت کنترل مرغ در چمن مورد بررسی توصیه نمود.

واژه های کلیدی: چبر معمولی، چچم چندساله، چویینگ فستوکا، علف هرز، فتان بلند، کنترل شیمیایی

عنوان مقاله [English]

Study of Postemergence Herbicides Efficacy on Bermudagrass (Cynodon dactylon) Control in Turf Mixture of Landscape

نویسندگان [English]

  • vahid zabihollahi
  • M. A. Baghestani
  • mohammadjavad mirhadi
Plant Pest and Disease Research Institute
چکیده [English]

Abstract
In order to evaluate chemical control of bermudagrass (Cynodon dactylon (L.) Pers.) on mixture turf: (Lolium perenne 20%,Poa pratensis.20%,Festuca arundinacea 20% and Festuca rubra commutata 40%), an experiment was conducted during 2006 in Tehran, using randomized complete block design with 4 replications and 11 treatments. Treatments were Diclpfop methyl at 900 and 1080 g a.i. ha-1, Fenoxaprop-p-ethyl at 60 and 75 g a.i. ha-1, Clodinafop propargyl at 48 and 64 g a.i. ha-1, Tralkoxydim at 250 and 300 g a.i. ha-1, Sulfusulfuron at 18.9 and 24.5 g a.i. ha-1 and untreated control. All treatments were repeated 4 times during the growth period of bermudagrass. The results showed that bermudagrass's biomass decreased by Fenoxaprop-p-ethyl, Clodinafop propargyl and Tralkoxydim, 20-30, 40-50 and 45-55 percent, respectively. Bermudagrass's density decreased by mentioned treatments, 20-25, 35-40, 5-10 percent, respectively. Bemudagrass's biomass decreased by Diclofop methyl treratments, 15-25 percent, respectively, but Bermudagrass's density did not decrease with mentioned treatments. Bermudagrass's biomass and density did not decrese by Sulfosulfuron treatments. Turgrass damaged by Diclofop methyl and Clodinafop methyl treatments more than 20 percent (biomass and visual rating). The other treatments did not damage turfgrass and did not decrease turfgrass biomass. At the end, despite of having low efficacy, Fenoxaprop-p-ethyl at 60 g a.i. ha-1 (without significant differences between both doses) is recommended for Bermudagrass’s control in mixture turf with mentioned mixtures, because of no damaging turf.

Keywords: Chemical Control, Chewing fescue, Kentucky bluegrass, Ryegrass, Tall fescue, Weed

CAPTCHA Image