Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
بکارگیری برخی فرآوردههای گیاهی به منظور کنترل بیماری بوته میری زیره سبز با عامل Fusarium oxysporum f. sp Cumini
بکارگیری برخی فرآوردههای گیاهی به منظور کنترل بیماری بوته میری زیره سبز با عامل Fusarium oxysporum f. sp Cumini
27575
10.22067/jpp.v1389i24.3840
FA
M.
Ghorbany
College of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad
M.
Falahati Rastegar
Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
B.
Jafarpour
College of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad
Journal Article
2010
10
27
چکیده
تعدادی گونه گیاهی به منظور اثر ضد قارچی آنها بر روی رویش شعاعی و جوانه زنی اسپور قارچ F.SP. CUMINI oxysporum Fusarium، عامل پژمردگی و بوته میری زیره سبز مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق عصارههای آب سرد و متانولی گیاهان مختلف آماده شد و تأثیر آنها بر روی عامل بیماری با استفاده از روشهای قرص کاغذ صافی آغشته به عصاره گیاهی و غذای مسموم و بخار عصاره گیاهی بررسی آزمایش گردید، سپس تأثیر عصارههای گیاهی بر روی بیماری در گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. در این میان عصاره بذری گیاه خوردانه (Trachyspermum copticum) و عصاره برگی اسطوخودوس (Lavandula angustifolia) و عصاره گل ریواس (Rheum ribes) با روشهای قرص کاغذ صافی و غذای مسموم به طور مؤثری بر رویش شعاعی و جوانه زنی اسپور قارچ مورد آزمایش اثر بازدارندگی نشان دادند. بخار عصارههای خوردانه و پونه (Mentha polegium) به طور مؤثری بر رویش شعاعی قارچ عامل بیماری اثر بازدارندگی داشتند. آزمایشات گلخانهای حاکی از آن ست که عصاره خوردانه ،اسطوخودوس و ریواس به ترتیب به میزان ۶۰، ۳۷ و۱۵ درصد شدت بیماری بوته میری زیره سبز را کاهش میدهند.
واژههای کلیدی: فرآوردههای گیاهی، اثر ضد قارچی، عصاره آب سرد، عصاره متانولی، بوته میری زیره سبز
چکیده
تعدادی گونه گیاهی به منظور اثر ضد قارچی آنها بر روی رویش شعاعی و جوانه زنی اسپور قارچ F.SP. CUMINI oxysporum Fusarium، عامل پژمردگی و بوته میری زیره سبز مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق عصارههای آب سرد و متانولی گیاهان مختلف آماده شد و تأثیر آنها بر روی عامل بیماری با استفاده از روشهای قرص کاغذ صافی آغشته به عصاره گیاهی و غذای مسموم و بخار عصاره گیاهی بررسی آزمایش گردید، سپس تأثیر عصارههای گیاهی بر روی بیماری در گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. در این میان عصاره بذری گیاه خوردانه (Trachyspermum copticum) و عصاره برگی اسطوخودوس (Lavandula angustifolia) و عصاره گل ریواس (Rheum ribes) با روشهای قرص کاغذ صافی و غذای مسموم به طور مؤثری بر رویش شعاعی و جوانه زنی اسپور قارچ مورد آزمایش اثر بازدارندگی نشان دادند. بخار عصارههای خوردانه و پونه (Mentha polegium) به طور مؤثری بر رویش شعاعی قارچ عامل بیماری اثر بازدارندگی داشتند. آزمایشات گلخانهای حاکی از آن ست که عصاره خوردانه ،اسطوخودوس و ریواس به ترتیب به میزان ۶۰، ۳۷ و۱۵ درصد شدت بیماری بوته میری زیره سبز را کاهش میدهند.
واژههای کلیدی: فرآوردههای گیاهی، اثر ضد قارچی، عصاره آب سرد، عصاره متانولی، بوته میری زیره سبز
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
بررسی امکان کنترل بیولوژیکی علفهرز پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis) توسط قارچ های آنتاگونیست گیاهی
بررسی امکان کنترل بیولوژیکی علفهرز پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis) توسط قارچ های آنتاگونیست گیاهی
27606
10.22067/jpp.v1389i24.3841
FA
Ehsan
Zeidali
Ilam
Reza
Ghorbani
Alireza
Kochaki
N.
Azadbakht
Vahid
Jahanbakhsh
Ferdowsi
Hasan
Aghel
Journal Article
2010
10
27
چکیده
پیچک صحرایی علف هرز چند سالهدارای گسترش جهانی بوده که در بسیاری از گیاهان زراعی و باغی مشکلات فراوانی را ایجاد می نماید. به منظور یافتن عامل بیماریزای قارچی مناسب برای کنترل بیولوژیک پیچک صحرایی بررسیهایی در آزمایشگاه و گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد و نیز آزمایشگاهای مرکزتحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان درسال 86-1385 انجام شدند. بدین منظور علفهرز پیچک که دارای الودگی بوده از مزارع و باغ های مشهد و خرم آباد جمع آوری و در آزمایشگاه عوامل بیماری زا جداسازی، کشت و خالص گردید و بیماری زایی آنها در روی پیچک مورد مقایسه قرار گرفت. سپس اثرات غلظت های مختلف اسپور موثرترین قارچ در مراحل مختلف رشد پیچک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سویه a2 قارچ Alternaria alternata بیشترین بیماری زایی را در گیاه پیچک ایجاد نمود. در بین غلظتهای 104، 105 ، 106 و 107 اسپور در یک میلیلیتر آب مقطر، غلظت 107 اسپوردر یک میلی لیتر آب مقطر بیشترین میزان بیماری زایی را درمرحله 4 برگی پیچک صحرایی موجب شد. حساس ترین مرحله رشدی علفهرز پیچک صحرایی به قارچ A. alternata مرحله2 تا 4 برگی بوده است. نتایج این مطالعه نشان داد که قارچ A. alternata دارای پتانسیل بالایی در کنترل بیولوژیک علفهرز پیچک صحرایی بوده و مطالعات بیشتری در این خصوص توصیه میگردد.
واژههای کلیدی: Altenaria alternata ، کنترل غیرشیمیایی، علفکش های زیستی، مرحله رشدی، غلظت اسپور
چکیده
پیچک صحرایی علف هرز چند سالهدارای گسترش جهانی بوده که در بسیاری از گیاهان زراعی و باغی مشکلات فراوانی را ایجاد می نماید. به منظور یافتن عامل بیماریزای قارچی مناسب برای کنترل بیولوژیک پیچک صحرایی بررسیهایی در آزمایشگاه و گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد و نیز آزمایشگاهای مرکزتحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان درسال 86-1385 انجام شدند. بدین منظور علفهرز پیچک که دارای الودگی بوده از مزارع و باغ های مشهد و خرم آباد جمع آوری و در آزمایشگاه عوامل بیماری زا جداسازی، کشت و خالص گردید و بیماری زایی آنها در روی پیچک مورد مقایسه قرار گرفت. سپس اثرات غلظت های مختلف اسپور موثرترین قارچ در مراحل مختلف رشد پیچک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سویه a2 قارچ Alternaria alternata بیشترین بیماری زایی را در گیاه پیچک ایجاد نمود. در بین غلظتهای 104، 105 ، 106 و 107 اسپور در یک میلیلیتر آب مقطر، غلظت 107 اسپوردر یک میلی لیتر آب مقطر بیشترین میزان بیماری زایی را درمرحله 4 برگی پیچک صحرایی موجب شد. حساس ترین مرحله رشدی علفهرز پیچک صحرایی به قارچ A. alternata مرحله2 تا 4 برگی بوده است. نتایج این مطالعه نشان داد که قارچ A. alternata دارای پتانسیل بالایی در کنترل بیولوژیک علفهرز پیچک صحرایی بوده و مطالعات بیشتری در این خصوص توصیه میگردد.
واژههای کلیدی: Altenaria alternata ، کنترل غیرشیمیایی، علفکش های زیستی، مرحله رشدی، غلظت اسپور
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
بررسی مقاومت ارقام آلو، هلو و شلیل به بیماری زنگ درختان میوه هسته دار
بررسی مقاومت ارقام آلو، هلو و شلیل به بیماری زنگ درختان میوه هسته دار
27644
10.22067/jpp.v1389i24.3842
FA
Saeid
Nasrollahnejad
Hadi
Mahmudi
Journal Article
2010
10
27
چکیده
زنگ درختان میوه هسته دار یکی از بیماریهای شایع این گیاهان در نواحی گرم و مرطوب میباشد. در سالهای اخیر این بیماری در سطح وسیعی روی درختان میوه هسته دار در استان گلستان شایع شده است. بدین منظور آزمایشی در کلکسیون درختان میوه هسته دار آزادشهر به منظور بررسی مقاومت کولتیوارهای هلو (60 روزه ، مخملی و زعفرانی)، آلو (سانتروزا، قطره طلا و شابلون) و شلیل (ردگلد، سیبی، کیوتا، و مغان) در برابر این بیماری انجام گرفت. در هر باغ 10 درخت به طور تصادفی انتخاب و از هر درخت درچهار جهت نمونه برداری شد. هر نمونه شامل 25 برگ بود که بر اساس بود یا نبود آلودگی به صورت مثبت و منفی امتیاز داده شد و در مجموع درصد آلودگی محاسبه شد. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که بین تمامی ارقام از نظر مقاومت به بیماری اختلاف معنی داری در سطح یک درصد وجود دارد (00001/0P
چکیده
زنگ درختان میوه هسته دار یکی از بیماریهای شایع این گیاهان در نواحی گرم و مرطوب میباشد. در سالهای اخیر این بیماری در سطح وسیعی روی درختان میوه هسته دار در استان گلستان شایع شده است. بدین منظور آزمایشی در کلکسیون درختان میوه هسته دار آزادشهر به منظور بررسی مقاومت کولتیوارهای هلو (60 روزه ، مخملی و زعفرانی)، آلو (سانتروزا، قطره طلا و شابلون) و شلیل (ردگلد، سیبی، کیوتا، و مغان) در برابر این بیماری انجام گرفت. در هر باغ 10 درخت به طور تصادفی انتخاب و از هر درخت درچهار جهت نمونه برداری شد. هر نمونه شامل 25 برگ بود که بر اساس بود یا نبود آلودگی به صورت مثبت و منفی امتیاز داده شد و در مجموع درصد آلودگی محاسبه شد. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که بین تمامی ارقام از نظر مقاومت به بیماری اختلاف معنی داری در سطح یک درصد وجود دارد (00001/0P
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
مطالعه بیماریزایی جدایههای سه گونه پیتیوم بر روی چمن در استان تهران
مطالعه بیماریزایی جدایههای سه گونه پیتیوم بر روی چمن در استان تهران
27673
10.22067/jpp.v1389i24.3843
FA
Maryam
Khodashenas Roudsari
Seyed Mahmoud
Okhovat
Mansoureh
Mirabolfathi
Mohsen
Kafi
Journal Article
2010
10
27
چکیده
به منظور بررسی بیماریزایی گونههای پیتیوم بهعنوان عوامل پوسیدگی بذر، ریشه و مرگ گیاهچه چمن، طی سالهای 84 و 85 از مناطق مختلف فضای سبز و زمینهای ورزشی استان تهران بازدید بهعمل آمد و از چمنهای مشکوک به آلودگیهای پیتیومی و خاک اطراف آنها نمونهبرداری شد. پس از شناسایی و انتخاب تعداد معدودی از جدایهها (بر حسب درصد فراوانی گونهها در محیط)، بیماریزایی 5 جدایه از گونه Pythium aphanidermatum ، و 2 جدایه از گونههای Pythium catenulatum و Pythium okanoganense روی 3 رقم از سه جنس متداول چمن (لولیوم، پوآ و فستوکا) تحت شرایط گلخانه و با استفاده از ورمیکولیت آلوده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی بهصورت فاکتوریل دو عاملی بررسی شد. مقایسه نسبی میزان بیماریزایی (مجموع درصد پوسیدگی بذر، پوسیدگی ریشه و مرگ گیاهچه) گونههای مختلف پیتیوم در جنسهای چمن نشان داد که بیشترین بیماریزایی مربوط به گونه P. aphanidermatum بوده و گونههای P. catenulatum و P. okanoganense به ترتیب در درجات دوم و سوم اهمیت قرار گرفتند. در مقیاس 0 تا 100 درصد مشخص شد که از نظر پوسیدگی بذر (در میانگین چمنها)، P. aphanidermatum بیمارگری قوی و P. catenulatum وP. okanoganense بیمارگری متوسط و از نظر پوسیدگی ریشه و مرگ گیاهچه هر سه گونه بیمارگری ضعیف بودند.
واژه های کلیدی: Pythium، پوسیدگی ریشه، پوسیدگی بذر، مرگ گیاهچه، چمن
چکیده
به منظور بررسی بیماریزایی گونههای پیتیوم بهعنوان عوامل پوسیدگی بذر، ریشه و مرگ گیاهچه چمن، طی سالهای 84 و 85 از مناطق مختلف فضای سبز و زمینهای ورزشی استان تهران بازدید بهعمل آمد و از چمنهای مشکوک به آلودگیهای پیتیومی و خاک اطراف آنها نمونهبرداری شد. پس از شناسایی و انتخاب تعداد معدودی از جدایهها (بر حسب درصد فراوانی گونهها در محیط)، بیماریزایی 5 جدایه از گونه Pythium aphanidermatum ، و 2 جدایه از گونههای Pythium catenulatum و Pythium okanoganense روی 3 رقم از سه جنس متداول چمن (لولیوم، پوآ و فستوکا) تحت شرایط گلخانه و با استفاده از ورمیکولیت آلوده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی بهصورت فاکتوریل دو عاملی بررسی شد. مقایسه نسبی میزان بیماریزایی (مجموع درصد پوسیدگی بذر، پوسیدگی ریشه و مرگ گیاهچه) گونههای مختلف پیتیوم در جنسهای چمن نشان داد که بیشترین بیماریزایی مربوط به گونه P. aphanidermatum بوده و گونههای P. catenulatum و P. okanoganense به ترتیب در درجات دوم و سوم اهمیت قرار گرفتند. در مقیاس 0 تا 100 درصد مشخص شد که از نظر پوسیدگی بذر (در میانگین چمنها)، P. aphanidermatum بیمارگری قوی و P. catenulatum وP. okanoganense بیمارگری متوسط و از نظر پوسیدگی ریشه و مرگ گیاهچه هر سه گونه بیمارگری ضعیف بودند.
واژه های کلیدی: Pythium، پوسیدگی ریشه، پوسیدگی بذر، مرگ گیاهچه، چمن
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
ارزیابی باقیمانده حشره کش اتیون و کاهش آن با روش های مختلف در خیار گلخانه ای
ارزیابی باقیمانده حشره کش اتیون و کاهش آن با روش های مختلف در خیار گلخانه ای
27710
10.22067/jpp.v1389i24.3844
FA
Nasrin
HassanZadeh
Nader
Bahramifar
Abbas
Esmaaili Sari
Hashem
Mokhtari
Journal Article
2010
10
27
چکیده
مصرف بیرویه آفت کش ها منجر به آلودگی محصولات کشاورزی به باقیمانده آفت کش ها می شود. با توجه به استفاده فراوان از حشره کش اتیون در کشت خیار گلخانه ای، این تحقیق به بررسی تغییرات باقیمانده این حشره کش در یک دوره کارنس 14روزه پس از سم پاشی در خیار گلخانه ای می پردازد. نمونه ها از شهرستان محمودآباد در استان مازندران تهیه و بعد از سم پاشی با اتیون، به صورت یک روز در میان به مدت 14 روز برداشت شد. نمونه ها پس از انتقال به آزمایشگاه بلافاصله آماده سازی گردید. در هر بار آماده سازی، تعداد 3 نمونه بدون اعمال تیمار،3 نمونه با تیمار پوست کندن، 3 نمونه با تیمار ذخیره سازی در یخچال به مدت 48 ساعت و 3 نمونه با تیمار شستشو با آب به مدت سه دقیقه آمادهسازی گردید. برای اندازه گیری باقیمانده اتیون در نمونه استخراج شده، از دستگاه کروماتوگرافی گازی ((GC استفاده شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که بیشترین غلظت باقیمانده اتیون در روزهای اول و دوم بعد از سم پاشی به ترتیب به میزان 5/2و 83/1 میلی گرم برکیلوگرم بود و در روزهای بعدی تا پایان دوره کارنس روند تغییر غلظت سیر نزولی داشت. غلظت باقیمانده اتیون در نمونه ها تا روز هفتم پس از سم پاشی بیشتر از استاندارد کدکس بود. بررسی تأثیرکاربرد سه تیمار نشان داد که تیمار پوست کندن، شستشو و ذخیره سازی در یخچال به ترتیب، بیشترین تأثیر را در کاهش اتیون از محصول داشت نتایج این بررسی نشان داد که برای ارائه محصول به بازار مصرف رعایت یک دوره زمانی 7 روزه بعد از سم پاشی با اتیون به منظور اطمینان از عدم تجاوز باقیمانده آفت کش از استاندارد کدکس، برای ایمنی غذایی مصرفکنندگان لازم و ضروری است.
واژه های کلیدی: باقیمانده آفت کش، حشره کش اتیون، حداکثر غلظت مجاز، خیار گلخانه ای، استاندارد کدکس
چکیده
مصرف بیرویه آفت کش ها منجر به آلودگی محصولات کشاورزی به باقیمانده آفت کش ها می شود. با توجه به استفاده فراوان از حشره کش اتیون در کشت خیار گلخانه ای، این تحقیق به بررسی تغییرات باقیمانده این حشره کش در یک دوره کارنس 14روزه پس از سم پاشی در خیار گلخانه ای می پردازد. نمونه ها از شهرستان محمودآباد در استان مازندران تهیه و بعد از سم پاشی با اتیون، به صورت یک روز در میان به مدت 14 روز برداشت شد. نمونه ها پس از انتقال به آزمایشگاه بلافاصله آماده سازی گردید. در هر بار آماده سازی، تعداد 3 نمونه بدون اعمال تیمار،3 نمونه با تیمار پوست کندن، 3 نمونه با تیمار ذخیره سازی در یخچال به مدت 48 ساعت و 3 نمونه با تیمار شستشو با آب به مدت سه دقیقه آمادهسازی گردید. برای اندازه گیری باقیمانده اتیون در نمونه استخراج شده، از دستگاه کروماتوگرافی گازی ((GC استفاده شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که بیشترین غلظت باقیمانده اتیون در روزهای اول و دوم بعد از سم پاشی به ترتیب به میزان 5/2و 83/1 میلی گرم برکیلوگرم بود و در روزهای بعدی تا پایان دوره کارنس روند تغییر غلظت سیر نزولی داشت. غلظت باقیمانده اتیون در نمونه ها تا روز هفتم پس از سم پاشی بیشتر از استاندارد کدکس بود. بررسی تأثیرکاربرد سه تیمار نشان داد که تیمار پوست کندن، شستشو و ذخیره سازی در یخچال به ترتیب، بیشترین تأثیر را در کاهش اتیون از محصول داشت نتایج این بررسی نشان داد که برای ارائه محصول به بازار مصرف رعایت یک دوره زمانی 7 روزه بعد از سم پاشی با اتیون به منظور اطمینان از عدم تجاوز باقیمانده آفت کش از استاندارد کدکس، برای ایمنی غذایی مصرفکنندگان لازم و ضروری است.
واژه های کلیدی: باقیمانده آفت کش، حشره کش اتیون، حداکثر غلظت مجاز، خیار گلخانه ای، استاندارد کدکس
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
کنترل بیولوژیکی کپک خاکستری و القای پاسخهای دفاعی در سیب توسط Saccharomyces cerevisiae
کنترل بیولوژیکی کپک خاکستری و القای پاسخهای دفاعی در سیب توسط Saccharomyces cerevisiae
27722
10.22067/jpp.v1389i24.3846
FA
Fatemeh Sadat
Alavifard
Hasan Reza
Etebarian
univercity of tehran
Navazolah
Sahebani
Heshmat
Aminian
Journal Article
2010
10
27
چکیده
فعالیت بیوکنترل مخمرSaccharomyces cerevisiae بر علیه بیماری کپک خاکستری سیب و توانایی آن برای القای پاسخهای دفاعی در بافت میوه سیب مورد بررسی قرار گرفت. در شرایط آزمایشگاه میزان بازدارندگی از رشد عامل بیماری در آزمون کشت متقابل 24% و در آزمون متابولیتهای فرار 56% بود. در شرایط انبار زخمهای میوه سیب با 50 میکرولیتر سوسپانسیون مخمر 107 اسپور در میلی لیتر مایه زنی شدند و پس از 4 ساعت 20 میکرولیتر از سوسپانسیون کنیدی 105 اسپور در میلی لیتر B. mali در هر زخم مایه زنی شد. سیبها به مدت 8 روز در دمای oC20 نگهداری شدند. قطر لکهها چهار و هشت روز پس از مایه زنی عامل بیماری مورد ارزیابی قرار گرفت. S. cerevisiae پس از 8 روز میزان آلودگی را 7/74 درصد کاهش داد. این آنتاگونیست علاوه بر کنترل کپک خاکستری موجب افزایش فعالیت آنزیم پراکسیداز گردید که بیشترین میزان آن دو روز بعد از مایه زنی قارچ عامل بیماری مشاهده شد. آنتاگونیست دو روز پس از مایه زنی قارچ عامل بیماری، فعالیت آنزیم کاتالاز را افزایش و چهار روز پس از مایه زنی فعالیت آنزیم کاتالاز را کاهش داد. ترکیبات فنلی در میوه سیب تیمار شده با آنتاگونیست و B. mali افزایش یافت و بیشترین میزان آن شش روز پس از تیمار مشاهده شد. بر اساس نتایج این تحقیق مکانیسم مخمر S. cerevisiae در کنترل کپک خاکستری سیب احتمالا القای مقاومت و تولید مواد بازدارنده میباشد.
واژههای کلیدی: بیماریهای پس از برداشت: پراکسیداز، ترکیبات فنولیBotrytis mali. Malus domestica
چکیده
فعالیت بیوکنترل مخمرSaccharomyces cerevisiae بر علیه بیماری کپک خاکستری سیب و توانایی آن برای القای پاسخهای دفاعی در بافت میوه سیب مورد بررسی قرار گرفت. در شرایط آزمایشگاه میزان بازدارندگی از رشد عامل بیماری در آزمون کشت متقابل 24% و در آزمون متابولیتهای فرار 56% بود. در شرایط انبار زخمهای میوه سیب با 50 میکرولیتر سوسپانسیون مخمر 107 اسپور در میلی لیتر مایه زنی شدند و پس از 4 ساعت 20 میکرولیتر از سوسپانسیون کنیدی 105 اسپور در میلی لیتر B. mali در هر زخم مایه زنی شد. سیبها به مدت 8 روز در دمای oC20 نگهداری شدند. قطر لکهها چهار و هشت روز پس از مایه زنی عامل بیماری مورد ارزیابی قرار گرفت. S. cerevisiae پس از 8 روز میزان آلودگی را 7/74 درصد کاهش داد. این آنتاگونیست علاوه بر کنترل کپک خاکستری موجب افزایش فعالیت آنزیم پراکسیداز گردید که بیشترین میزان آن دو روز بعد از مایه زنی قارچ عامل بیماری مشاهده شد. آنتاگونیست دو روز پس از مایه زنی قارچ عامل بیماری، فعالیت آنزیم کاتالاز را افزایش و چهار روز پس از مایه زنی فعالیت آنزیم کاتالاز را کاهش داد. ترکیبات فنلی در میوه سیب تیمار شده با آنتاگونیست و B. mali افزایش یافت و بیشترین میزان آن شش روز پس از تیمار مشاهده شد. بر اساس نتایج این تحقیق مکانیسم مخمر S. cerevisiae در کنترل کپک خاکستری سیب احتمالا القای مقاومت و تولید مواد بازدارنده میباشد.
واژههای کلیدی: بیماریهای پس از برداشت: پراکسیداز، ترکیبات فنولیBotrytis mali. Malus domestica
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
جداسازی گونه Meloidogyne cruciani از گلخانههای خیار منطقه جیرفت و بررسی تنوع ژنتیکی درون گونهای آن با استفاده از نشانگر RAPD-PCR
جداسازی گونه Meloidogyne cruciani از گلخانههای خیار منطقه جیرفت و بررسی تنوع ژنتیکی درون گونهای آن با استفاده از نشانگر RAPD-PCR
27746
10.22067/jpp.v1389i24.3848
FA
Hamidreza
Rafiee
Esmat
Mahdikhani Moghadam
M.
Najafiniya
Journal Article
2010
10
27
چکیده
به منظور شناسایی نماتدهای ریشه گرهی خیار در گلخانههای منطقه جیرفت، طی سالهای 1386 و 1387، تعداد 35 نمونه خاک و ریشه آلوده به نماتدهای ریشه گرهی از 10 گلخانه خیار مربوط به سه منطقه عمده خیار کاری منطقه جمع آوری و از نمونه خاک برای استخراج نرها و از ریشههای آلوده جهت استخراج مادههای بالغ، لارو سن دوم و تکثیر نماتد در گلخانه استفاده شد. با توجه به مشخصات ریخت شناسی و ریخت سنجی لاروهای سن دوم، نرها و شبکه کوتیکولی انتهای بدن ماده ها، دو گونه Meloidogyne javanica و Meloidogyne cruciani شناسایی گردید. به منظور مطالعات مولکولی و بررسی تنوع ژنتیکی درون گونهای M. cruciani، گونه مذکور در گلخانه تکثیر شد. پس از خالص سازی و تکثیر نماتد بر روی رقم حساس گوجه فرنگی ( Rutgers ) در گلخانه، تخمها و لاروهای سن دوم هر ریشه جدا و به عنوان یک جمعیت در نظر گرفته شد. سپس استخراج DNA هرجمعیت به روش سیلوا و همکاران انجام و پس از تعیین کمیت و کیفیت DNA، جهت بررسی تنوع در کل ژنوم، تکنیک RAPD-PCR با ده آغازگر ده نوکلئوتیدی و با استفاده از کیتهای Bioneer's AccupowerTMPCR PreMixes انجام گرفت. پس از انجام واکنش، فرآوردههای PCR بروی ژل آگارز 5/1 درصد الکتروفورز و چندشکلیهای بوجود آمده از DNA هر جمعیت در این تکنیک، بر اساس وجود یا عدم وجود باند به صورت دادههای صفر و یک در اکسل وارد و سپس ماتریس تشابه برمبنای ضریب شباهت Dice محاسبه شد و جهت بررسی تنوع بین جمعیت ها، ماتریس تشابه به ماتریس فاصله ژنتیکی تبدیل و تجزیه خوشهای به روش UPGMA در نرم افزار NTSYS انجام و دندروگرام مربوطه رسم گردید. در سطح تشابه 72 درصد جمعیتها در دو گروه قرار گرفتند و با توجه به نتایج کلی، نشانگر RAPD توانست 91-71 درصد تشابه و 29-8 درصد تفاوت بین جمعیتهای گونه مورد مطالعه نشان دهد.
واژههای کلیدی: Meloidogyne cruciani ، RAPD-PCR، تنوع ژنتیکی، خیار، جیرفت
چکیده
به منظور شناسایی نماتدهای ریشه گرهی خیار در گلخانههای منطقه جیرفت، طی سالهای 1386 و 1387، تعداد 35 نمونه خاک و ریشه آلوده به نماتدهای ریشه گرهی از 10 گلخانه خیار مربوط به سه منطقه عمده خیار کاری منطقه جمع آوری و از نمونه خاک برای استخراج نرها و از ریشههای آلوده جهت استخراج مادههای بالغ، لارو سن دوم و تکثیر نماتد در گلخانه استفاده شد. با توجه به مشخصات ریخت شناسی و ریخت سنجی لاروهای سن دوم، نرها و شبکه کوتیکولی انتهای بدن ماده ها، دو گونه Meloidogyne javanica و Meloidogyne cruciani شناسایی گردید. به منظور مطالعات مولکولی و بررسی تنوع ژنتیکی درون گونهای M. cruciani، گونه مذکور در گلخانه تکثیر شد. پس از خالص سازی و تکثیر نماتد بر روی رقم حساس گوجه فرنگی ( Rutgers ) در گلخانه، تخمها و لاروهای سن دوم هر ریشه جدا و به عنوان یک جمعیت در نظر گرفته شد. سپس استخراج DNA هرجمعیت به روش سیلوا و همکاران انجام و پس از تعیین کمیت و کیفیت DNA، جهت بررسی تنوع در کل ژنوم، تکنیک RAPD-PCR با ده آغازگر ده نوکلئوتیدی و با استفاده از کیتهای Bioneer's AccupowerTMPCR PreMixes انجام گرفت. پس از انجام واکنش، فرآوردههای PCR بروی ژل آگارز 5/1 درصد الکتروفورز و چندشکلیهای بوجود آمده از DNA هر جمعیت در این تکنیک، بر اساس وجود یا عدم وجود باند به صورت دادههای صفر و یک در اکسل وارد و سپس ماتریس تشابه برمبنای ضریب شباهت Dice محاسبه شد و جهت بررسی تنوع بین جمعیت ها، ماتریس تشابه به ماتریس فاصله ژنتیکی تبدیل و تجزیه خوشهای به روش UPGMA در نرم افزار NTSYS انجام و دندروگرام مربوطه رسم گردید. در سطح تشابه 72 درصد جمعیتها در دو گروه قرار گرفتند و با توجه به نتایج کلی، نشانگر RAPD توانست 91-71 درصد تشابه و 29-8 درصد تفاوت بین جمعیتهای گونه مورد مطالعه نشان دهد.
واژههای کلیدی: Meloidogyne cruciani ، RAPD-PCR، تنوع ژنتیکی، خیار، جیرفت
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
تاثیر منابع کربن و ازت بر رشد وفعالیت ضد قارچیBacillus subtilis علیه Pythium aphanidermatu
تاثیر منابع کربن و ازت بر رشد وفعالیت ضد قارچیBacillus subtilis علیه Pythium aphanidermatu
27803
10.22067/jpp.v1389i24.3849
FA
Fatemeh
Safari Asl
Hamid
Rouhani
Ferdouwsi university of mashhad
M.
Falahati Rastegar
Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
Vahid
Jahanbakhsh
Ferdowsi
Journal Article
2010
10
27
چکیده
ترکیب محیط های کشت به ویژه از نظر منابع کربن و ازت اثر قابل توجهی روی رشد و فعالیت ضدقارچی میکروارگانیسم های آنتاگونیست دارد. در این بررسی اثر 40 نوع محیط کشت مایع که از نظر منابع کربن، ازت و نسبت آنها متفاوت بودند روی میزان رشد باکتریBacillus subtilis و فعالیت ضدقارچی آن در کاهش رشد Pythium aphanidermatum مورد بررسی قرار گرفت. منابع کربن شامل: گلوکز، ملاس، نشاسته عصاره سیبزمینی، سبوس برنج و گندم، و ازت شامل: پپتون، عصاره مخمر و سویا بود. میزان رشد باکتری بعد از 48 ساعت با شمارش تعداد باکتری توسط لام هموسیتومتر تعیین گردید. اثر ضد قارچی محیط های کشت حاوی باکتری روی Pythium aphanidermatum با اندازه گیری رشد کلنی پیتیوم روی آب و آگار 2 درصد در مقایسه با شاهد که فاقد باکتری بود تعیین گردید. آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی با 40 تیمار مربوط به40 محیط کشت و 3 تکرار اجرا شد. نتایج به دست آمده نشان داد که اختلاف معنی داری در سطح 1 درصد از نظر میزان رشد باکتری در محیط های مختلف وجود دارد. از این نظر محیط های کشت عصاره سیب زمینی - سویا همراه و بدون سولفات منگنز به ترتیب با 109×46/2 و 109×27/2 سلول باکتری در هر میلی لیتر به عنوان بهترین محیط ها از نظر رشد باکتری شناسائی شدند. از نظر فعالیت ضدقارچی علیه قارچ مذکور نیز همین محیط ها، به ترتیب با74/90 و 59/82 درصد کاهش در رشد کلنی قارچ مذکور نسبت به شاهد، بیشترین فعالیت ضدقارچی را از خود نشان دادند. به این ترتیب می توان نتیجه گرفت که در بین 40 محیط کشت بررسی شده، محیط های کشت عصاره سیب زمینی - سویا همراه یا بدون سولفات منگنز مناسب ترین محیط کشت برای حصول بهترین میزان رشد و همچنین بیشترین فعالیت ضد قارچی B. subtilis علیه aphanidermatum P. می باشد.
واژههای کلیدی: فعالیت آنتاگونیستی، کنترل بیولوژیکی، منابع کربن و ازت، محیط کشت، Bacillus subtilis، aphanidermatum Pythium
چکیده
ترکیب محیط های کشت به ویژه از نظر منابع کربن و ازت اثر قابل توجهی روی رشد و فعالیت ضدقارچی میکروارگانیسم های آنتاگونیست دارد. در این بررسی اثر 40 نوع محیط کشت مایع که از نظر منابع کربن، ازت و نسبت آنها متفاوت بودند روی میزان رشد باکتریBacillus subtilis و فعالیت ضدقارچی آن در کاهش رشد Pythium aphanidermatum مورد بررسی قرار گرفت. منابع کربن شامل: گلوکز، ملاس، نشاسته عصاره سیبزمینی، سبوس برنج و گندم، و ازت شامل: پپتون، عصاره مخمر و سویا بود. میزان رشد باکتری بعد از 48 ساعت با شمارش تعداد باکتری توسط لام هموسیتومتر تعیین گردید. اثر ضد قارچی محیط های کشت حاوی باکتری روی Pythium aphanidermatum با اندازه گیری رشد کلنی پیتیوم روی آب و آگار 2 درصد در مقایسه با شاهد که فاقد باکتری بود تعیین گردید. آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی با 40 تیمار مربوط به40 محیط کشت و 3 تکرار اجرا شد. نتایج به دست آمده نشان داد که اختلاف معنی داری در سطح 1 درصد از نظر میزان رشد باکتری در محیط های مختلف وجود دارد. از این نظر محیط های کشت عصاره سیب زمینی - سویا همراه و بدون سولفات منگنز به ترتیب با 109×46/2 و 109×27/2 سلول باکتری در هر میلی لیتر به عنوان بهترین محیط ها از نظر رشد باکتری شناسائی شدند. از نظر فعالیت ضدقارچی علیه قارچ مذکور نیز همین محیط ها، به ترتیب با74/90 و 59/82 درصد کاهش در رشد کلنی قارچ مذکور نسبت به شاهد، بیشترین فعالیت ضدقارچی را از خود نشان دادند. به این ترتیب می توان نتیجه گرفت که در بین 40 محیط کشت بررسی شده، محیط های کشت عصاره سیب زمینی - سویا همراه یا بدون سولفات منگنز مناسب ترین محیط کشت برای حصول بهترین میزان رشد و همچنین بیشترین فعالیت ضد قارچی B. subtilis علیه aphanidermatum P. می باشد.
واژههای کلیدی: فعالیت آنتاگونیستی، کنترل بیولوژیکی، منابع کربن و ازت، محیط کشت، Bacillus subtilis، aphanidermatum Pythium
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
بررسی اثر نماتودکشی اسانس تعدادیاز گیاهان دارویی خانواده چتریان ( (Apiaceaeبر نماتود ریشه گرهی Meloidogyne javanica)) در شرایط آزمایشگاه
بررسی اثر نماتودکشی اسانس تعدادیاز گیاهان دارویی خانواده چتریان ( (Apiaceaeبر نماتود ریشه گرهی Meloidogyne javanica)) در شرایط آزمایشگاه
27852
10.22067/jpp.v1389i24.3850
FA
Zahra
Sadeghi
Esmat
Mahdikhani Moghadam
M
Azizi
Ferdowsi University of MAshhad
0000-0002-8813-4518
Journal Article
2010
10
27
چکیده
استفاده از اسانس گیاهان دارویی به عنوان روشی مؤثر و ایمن جهت کنترل نماتود ریشه گرهی می باشد. در این تحقیق اثر بازدارندگی اسانس حاصل از چهار گیاه دارویی متعلق به خانواده چتریان (Apiaceae) شامل زیره سیاه Bunium persicum، زیره سبز Cuminum cyminum، زنیان Carum copticum و رازیانه Foeniculum vulgare بر میزان تفریخ تخم و مرگ و میر لارو سن دو نماتود ریشه گرهی Meloidogyne javanica در شرایط آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. درصد مرگ ومیر لارو بعد از 24 ساعت قرارگیری لاروها در معرض اسانس و نیز درصد عدم تفریخ تخم بعد از 14 روز محاسبه شد. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که بین تیمارها در سطح پنج درصد اختلاف معنی داری وجود دارد. بیشترین درصد مرگ و میر در بین گیاهان، مربوط به اسانس گیاه رازیانه و در بین غلظتها مربوط به غلظت ppm2000 بود. همچنین اسانس گیاه زیره سیاه با غلظت ppm2000 به میزان 32/92 درصد موجب عدم تفریخ تخم شد. اسانس رازیانه در غلظت ppm2000 به میزان 3/98 درصد در مرگ و میر لارو مؤثر بود. آنالیز پروبیت نشان داد در بین گیاهان،اسانس زنیان ((LC50=311ppm برای تخم نماتد و اسانس رازیانه ((LC50=773ppm برای لارو سن دو M. javanica بیشترین سمیت را داشتند.
واژه های کلیدی: اسانس، گیاهان دارویی،خانواده چتریان، Apiaceae، کنترل، نماتود ریشه گرهی، Meloidogyne javanica
چکیده
استفاده از اسانس گیاهان دارویی به عنوان روشی مؤثر و ایمن جهت کنترل نماتود ریشه گرهی می باشد. در این تحقیق اثر بازدارندگی اسانس حاصل از چهار گیاه دارویی متعلق به خانواده چتریان (Apiaceae) شامل زیره سیاه Bunium persicum، زیره سبز Cuminum cyminum، زنیان Carum copticum و رازیانه Foeniculum vulgare بر میزان تفریخ تخم و مرگ و میر لارو سن دو نماتود ریشه گرهی Meloidogyne javanica در شرایط آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. درصد مرگ ومیر لارو بعد از 24 ساعت قرارگیری لاروها در معرض اسانس و نیز درصد عدم تفریخ تخم بعد از 14 روز محاسبه شد. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که بین تیمارها در سطح پنج درصد اختلاف معنی داری وجود دارد. بیشترین درصد مرگ و میر در بین گیاهان، مربوط به اسانس گیاه رازیانه و در بین غلظتها مربوط به غلظت ppm2000 بود. همچنین اسانس گیاه زیره سیاه با غلظت ppm2000 به میزان 32/92 درصد موجب عدم تفریخ تخم شد. اسانس رازیانه در غلظت ppm2000 به میزان 3/98 درصد در مرگ و میر لارو مؤثر بود. آنالیز پروبیت نشان داد در بین گیاهان،اسانس زنیان ((LC50=311ppm برای تخم نماتد و اسانس رازیانه ((LC50=773ppm برای لارو سن دو M. javanica بیشترین سمیت را داشتند.
واژه های کلیدی: اسانس، گیاهان دارویی،خانواده چتریان، Apiaceae، کنترل، نماتود ریشه گرهی، Meloidogyne javanica
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
شناسایی برخی از نماتدهای مرتبط با درختان میوه در منطقه مغان
شناسایی برخی از نماتدهای مرتبط با درختان میوه در منطقه مغان
27887
10.22067/jpp.v1389i24.3851
FA
S.
Rafiee
E.
Pourjame
Gholamreza
Niknam
Universirty of Tabriz
Journal Article
2010
10
27
چکیده
به منظور شناسایی نماتدهای انگل گیاهی باغات میوه در کشت و صنعت و دامپروری مغان در طی سالهای 1383 و 1384 در مجموع 120 نمونه خاک از ریزوسفر درختان منطقه جمع آوری گردید. پس از انتقال نمونهها به آزمایشگاه، عملیات شستشوی خاک، استخراج نماتدها، تثبیت کردن و انتقال آنها به گلیسرین با استفاده از روش دگریس (De Griss, 1969) صورت گرفت. سپس از نماتدهای استخراج شده به تفکیک جنس، اسلایدهای میکروسکوپی دائمی و برشهای عرضی لازم از قسمتهای مختلف بدن بعضی ازنماتدهای کرمی شکل تهیه گردید. پس از بررسیهای میکروسکوپی، اندازه گیری نمونهها و ترسیم تصاویر آنها، نمونهها جهت شناسایی با توجه به خصوصیات مورفولوژیک و مورفومتریک مورد مطالعه قرار گرفتند و با استفاده از منابع و کلیدهای شناسایی موجود، به شناسایی گونههای جدا شده اقدام گردید. در این بررسی 28 گونه متعلق به 19 جنس، مورد شناسایی قرار گرفت که 25 گونه متعلق به راسته Tylenchida و سه گونه متعلق به راسته Dorylaimida میباشد. این گونهها عبارتند از:
Aphelenchoides limberi, Aphelenchoides cyrtus, Aphelenchus avenae, Aprutides guidettii Basiria flandriensis, Boleodorus thylactus, Coslenchus pycnocephalus, Criconemaides xenoplex, Criconema informis, Ditylechus kheirii, D. medicaginis, D. parvus, Filenchus afghanicus, F. vulgaris, Merlinius rugosus, Helicotylenchus pseudorobustus, Paraphelenehus acontioides, Parartylenchus tateae, P. nanus, Pratylenchus neglectus, P. thornei , P. vulnus, Psilenchus hilarulus, Rotylenchus cypriensis, Zygotyenchus guevarai, Longidorus iranicus, L. profundorum, Xiphinema index
از میان گونههای معرفی شده، دو گونه Paraphelenchus acontioides و Aphelenchoides cyrtus برای اولین بار از ایران و منطقه گزارش میگردد. گونهP. acontioides به علت دارا بودن زائده در انتهای دم و داشتن هشت شیار جانبی از بقیه گونههای این جنس متمایز میگردد و گونه A. cyrtus به خاطر دارا بودن چهار شیار جانبی، فرورفتگی محل اتصال سر به بدن، تعداد وشکل زایده دم، طول دم و داشتن نماتد نر از بقیه گونهها متمایز میشود.
واژههای کلیدی: درختان میوه، نماتد، فون، مغان، ایران، Tylenchida ,Longidoridae
چکیده
به منظور شناسایی نماتدهای انگل گیاهی باغات میوه در کشت و صنعت و دامپروری مغان در طی سالهای 1383 و 1384 در مجموع 120 نمونه خاک از ریزوسفر درختان منطقه جمع آوری گردید. پس از انتقال نمونهها به آزمایشگاه، عملیات شستشوی خاک، استخراج نماتدها، تثبیت کردن و انتقال آنها به گلیسرین با استفاده از روش دگریس (De Griss, 1969) صورت گرفت. سپس از نماتدهای استخراج شده به تفکیک جنس، اسلایدهای میکروسکوپی دائمی و برشهای عرضی لازم از قسمتهای مختلف بدن بعضی ازنماتدهای کرمی شکل تهیه گردید. پس از بررسیهای میکروسکوپی، اندازه گیری نمونهها و ترسیم تصاویر آنها، نمونهها جهت شناسایی با توجه به خصوصیات مورفولوژیک و مورفومتریک مورد مطالعه قرار گرفتند و با استفاده از منابع و کلیدهای شناسایی موجود، به شناسایی گونههای جدا شده اقدام گردید. در این بررسی 28 گونه متعلق به 19 جنس، مورد شناسایی قرار گرفت که 25 گونه متعلق به راسته Tylenchida و سه گونه متعلق به راسته Dorylaimida میباشد. این گونهها عبارتند از:
Aphelenchoides limberi, Aphelenchoides cyrtus, Aphelenchus avenae, Aprutides guidettii Basiria flandriensis, Boleodorus thylactus, Coslenchus pycnocephalus, Criconemaides xenoplex, Criconema informis, Ditylechus kheirii, D. medicaginis, D. parvus, Filenchus afghanicus, F. vulgaris, Merlinius rugosus, Helicotylenchus pseudorobustus, Paraphelenehus acontioides, Parartylenchus tateae, P. nanus, Pratylenchus neglectus, P. thornei , P. vulnus, Psilenchus hilarulus, Rotylenchus cypriensis, Zygotyenchus guevarai, Longidorus iranicus, L. profundorum, Xiphinema index
از میان گونههای معرفی شده، دو گونه Paraphelenchus acontioides و Aphelenchoides cyrtus برای اولین بار از ایران و منطقه گزارش میگردد. گونهP. acontioides به علت دارا بودن زائده در انتهای دم و داشتن هشت شیار جانبی از بقیه گونههای این جنس متمایز میگردد و گونه A. cyrtus به خاطر دارا بودن چهار شیار جانبی، فرورفتگی محل اتصال سر به بدن، تعداد وشکل زایده دم، طول دم و داشتن نماتد نر از بقیه گونهها متمایز میشود.
واژههای کلیدی: درختان میوه، نماتد، فون، مغان، ایران، Tylenchida ,Longidoridae
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
ارزیابی درجه حرارت های کاردینال و تاثیر سطوح مختلف دما بر شاخص های جوانه زنی گیاه خرفه ((Portulaca oleracea L.
ارزیابی درجه حرارت های کاردینال و تاثیر سطوح مختلف دما بر شاخص های جوانه زنی گیاه خرفه ((Portulaca oleracea L.
27918
10.22067/jpp.v1389i24.3853
FA
Zeynab
Rahimi
Mohammad
Kafi
Journal Article
2010
10
27
چکیده
به منظور تعیین دما های کاردینال و تاثیر سطوح مختلف دما بر شاخص های جوانه زنی بذور گیاه خرفه آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 17 سطح دمایی (0، 1، 2، 3، 4، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 37، 40، 45، 50 و 51 درجه سانتی گراد) و 5 تکرار در سال 1387 در آزمایشگاه گیاهان ویژه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. نتایج نشان داد جوانه زنی گیاه خرفه دامنه تحمل دمایی وسیعی دارد، به طوری که درصد جوانه زنی در گستره دمایی 40-10 درجه سانتی گراد تفاوت معنی داری نداشت. سرعت جوانه زنی نیز در دامنه دمایی 40-20 درجه سانتی گراد از نظر آماری مشابه بود و تنها در خارج این محدوده کاهش معنی داری یافت. بذور خرفه در دمای 50 درجه سانتی گراد نیز 3درصد جوانه زنی داشتند ولی تفاوت معنی داری با دمای 51 درجه سانتی گراد که در آن هیچ بذری جوانه نزد نداشتند. جوانه زنی بذور خرفه در دمای صفر درجه سانتی گراد متوقف شد که با دما های زیر 5 درجه سانتیگراد که جوانه زنی کمتر از 3درصد داشتند تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بر اساس نتایج این آزمایش دمای کمینه جوانه زنی خرفه 5 درجه سانتی گراد، دامنه دمایی بهینه آن 15 تا 40 درجه سانتی گراد و دمای بیشینه جوانه زنی آن 50 درجه سانتی گراد می باشد. به نظر می رسد جوانه زنی گیاه خرفه در مناطق گرم و خشک به نحو مطلوبی انجام می شود.
واژه های کلیدی: جوانه زنی، خرفه، درجه حرارت های کاردینال
چکیده
به منظور تعیین دما های کاردینال و تاثیر سطوح مختلف دما بر شاخص های جوانه زنی بذور گیاه خرفه آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 17 سطح دمایی (0، 1، 2، 3، 4، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 37، 40، 45، 50 و 51 درجه سانتی گراد) و 5 تکرار در سال 1387 در آزمایشگاه گیاهان ویژه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. نتایج نشان داد جوانه زنی گیاه خرفه دامنه تحمل دمایی وسیعی دارد، به طوری که درصد جوانه زنی در گستره دمایی 40-10 درجه سانتی گراد تفاوت معنی داری نداشت. سرعت جوانه زنی نیز در دامنه دمایی 40-20 درجه سانتی گراد از نظر آماری مشابه بود و تنها در خارج این محدوده کاهش معنی داری یافت. بذور خرفه در دمای 50 درجه سانتی گراد نیز 3درصد جوانه زنی داشتند ولی تفاوت معنی داری با دمای 51 درجه سانتی گراد که در آن هیچ بذری جوانه نزد نداشتند. جوانه زنی بذور خرفه در دمای صفر درجه سانتی گراد متوقف شد که با دما های زیر 5 درجه سانتیگراد که جوانه زنی کمتر از 3درصد داشتند تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بر اساس نتایج این آزمایش دمای کمینه جوانه زنی خرفه 5 درجه سانتی گراد، دامنه دمایی بهینه آن 15 تا 40 درجه سانتی گراد و دمای بیشینه جوانه زنی آن 50 درجه سانتی گراد می باشد. به نظر می رسد جوانه زنی گیاه خرفه در مناطق گرم و خشک به نحو مطلوبی انجام می شود.
واژه های کلیدی: جوانه زنی، خرفه، درجه حرارت های کاردینال
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
بررسی فعالیت آنزیمهای پروتئاز و آمیلاز در اووسیت و تخم سن سبز پستهBrachynema germari Kol. (Hemiptera: Pentatomidae)
بررسی فعالیت آنزیمهای پروتئاز و آمیلاز در اووسیت و تخم سن سبز پستهBrachynema germari Kol. (Hemiptera: Pentatomidae)
27983
10.22067/jpp.v1389i24.3854
FA
Mahdieh
Bigham
Vahid
Hosseini
Khalil
Talebi Jahromi
Fatemeh
Hosseini
Journal Article
2010
10
27
چکیده
سن سبز پسته،Brachynema germari ، یکی از مهمترین آفات پسته در کشورمان ایران میباشد که سالیانه باعث خسارت قابل توجهی به این محصول با ارزش میشود. امروزه به منظور کنترل حشرات زیانآور، از جمله سن سبز پسته، توجه به وِیژگیهای فیزیولوژیک آنها از جمله مراحل رشد و نمو جنین وتخم به عنوان یک راهکار جهت تداخل در فرآیندهای حیاتی حشره از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. بدین منظور وجود دو گروه از آنزیمهای مهم، پروتئاز و آمیلاز، در اووسیت و تخم سن سبز پسته بررسی گردید. بیشینه فعالیت پروتئولیتیک کل تخم و اووسیت با استفاده از سوبسترای هموگلوبین در pH برابر با 3 بدست آمد که نشان دهنده وجود سیستئین پروتئینازها میباشد. سوبستراهای ویژه سیستئین پروتئینازها، Z-Arg-Arg-pNA و Z-Phe-Arg-pNA، بخوبی توسط آنزیمهای موجود در تخم و اووسیت هیدرولیز گردید که به ترتیب نشان دهنده وجود سیستئین پروتئینازهای کاتپسین بی و کاتپسین ال در آنها میباشد. مهارکننده E-64 فعالیت سیستئین پروتئینازهای کاتپسین ال و کاتپسین بی را به ترتیب در تخم به میزان 85/99 و 14/82 درصد و در اووسیت به میزان 24/63 و 62/74 درصد کاهش داد. همچنین حضور سیستئین پروتئینازها، با افزایش فعالیت پروتئینازی عصاره آنزیمی تخم توسط فعال کننده DTT و افزایش فعالیت پروتئینازی عصاره آنزیمی اووسیت توسط فعال کننده ال- سیستئین روی سوبسترای ویژه کاتپسین ال و بی به ترتیب به میزان 41/99 و 57/78 در تخم و 23/188 و 71/27 در اووسیت به اثبات رسید. بر اساس این نتایج میتوان وجود کاتپسین ال و کاتپسین بی را در تخم و اووسیت سن سبز پسته ثابت نمود. وجود آنزیم آلفا آمیلاز در تخم و اووسیت این حشره با استفاده از سوبسترای نشاسته مشخص گردید و pH بهینه برای فعالیت این آنزیم برابر با 6 به دست آمد .
واژههای کلیدی: Brachynema germari ، سیستئین پروتئیناز، کاتپسین بی، کاتپسین ال، آلفا آمیلاز
چکیده
سن سبز پسته،Brachynema germari ، یکی از مهمترین آفات پسته در کشورمان ایران میباشد که سالیانه باعث خسارت قابل توجهی به این محصول با ارزش میشود. امروزه به منظور کنترل حشرات زیانآور، از جمله سن سبز پسته، توجه به وِیژگیهای فیزیولوژیک آنها از جمله مراحل رشد و نمو جنین وتخم به عنوان یک راهکار جهت تداخل در فرآیندهای حیاتی حشره از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. بدین منظور وجود دو گروه از آنزیمهای مهم، پروتئاز و آمیلاز، در اووسیت و تخم سن سبز پسته بررسی گردید. بیشینه فعالیت پروتئولیتیک کل تخم و اووسیت با استفاده از سوبسترای هموگلوبین در pH برابر با 3 بدست آمد که نشان دهنده وجود سیستئین پروتئینازها میباشد. سوبستراهای ویژه سیستئین پروتئینازها، Z-Arg-Arg-pNA و Z-Phe-Arg-pNA، بخوبی توسط آنزیمهای موجود در تخم و اووسیت هیدرولیز گردید که به ترتیب نشان دهنده وجود سیستئین پروتئینازهای کاتپسین بی و کاتپسین ال در آنها میباشد. مهارکننده E-64 فعالیت سیستئین پروتئینازهای کاتپسین ال و کاتپسین بی را به ترتیب در تخم به میزان 85/99 و 14/82 درصد و در اووسیت به میزان 24/63 و 62/74 درصد کاهش داد. همچنین حضور سیستئین پروتئینازها، با افزایش فعالیت پروتئینازی عصاره آنزیمی تخم توسط فعال کننده DTT و افزایش فعالیت پروتئینازی عصاره آنزیمی اووسیت توسط فعال کننده ال- سیستئین روی سوبسترای ویژه کاتپسین ال و بی به ترتیب به میزان 41/99 و 57/78 در تخم و 23/188 و 71/27 در اووسیت به اثبات رسید. بر اساس این نتایج میتوان وجود کاتپسین ال و کاتپسین بی را در تخم و اووسیت سن سبز پسته ثابت نمود. وجود آنزیم آلفا آمیلاز در تخم و اووسیت این حشره با استفاده از سوبسترای نشاسته مشخص گردید و pH بهینه برای فعالیت این آنزیم برابر با 6 به دست آمد .
واژههای کلیدی: Brachynema germari ، سیستئین پروتئیناز، کاتپسین بی، کاتپسین ال، آلفا آمیلاز
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
اثر تناوب زراعی در کنترل علف هرز جودره در مزارع گندم استان فارس
اثر تناوب زراعی در کنترل علف هرز جودره در مزارع گندم استان فارس
28018
10.22067/jpp.v1389i24.3855
FA
Mohammad Reza
Jamali
Ladan
Jokar
Journal Article
2010
10
27
چکیده
علف هرز جودره Koch. .Hordeum spontaneum C طی چهار دهه اخیر، سطح وسیعی از مزارع گندم استان فارس را آلوده کرده است. آلودگی در برخی از بخشهای جنوبی و مرکزی به قدری است که امکان کاشت گندم میسر نیست. استفاده از روشهای زراعی به ویژه تناوب در کنترل آن حائز اهمیت بسیار است. این آزمایش به منظور ارزیابی اثر تناوب زراعی در کنترل جودره با هشت تیمار و چهار تکرار طی چهار سال زراعی (82- 81 تا 85- 84) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سایت ویژه تحقیقات علفهای هرز ایستگاه تحقیقات کشاورزی زرقان فارس به اجرا در آمد. تیمارها عبارت بود از : 1) کاشت پی در پی گندم. 2) گندم ـ آیش ـ ذرت (بدون علفکش ) ـ گندم. 3) گندم ـ آیش ـ ذرت (با آترازین ولاسو) ـ گندم. 4) گندم ـ آیش ـ چغندر قند (بدون علفکش) ـ گندم. 5) گندم ـ آیش ـ چغندر قند (با علفکش) ـ گندم. 6) گندم ـ آیش ـ آفتابگردان (بدون علفکش) ـ گندم. 7 ) گندم ـ آیش ـ آفتابگردان (با ترفلان) ـ گندم. 8) گندم ـ کلزا (باگراس کش) ـ کلزا (باگراس کش) ـ گندم. مقایسه تراکم بانک بذر در سال چهارم نسبت به سال اول نشان داد که در تیمار 1 (کاشت پی در پی گندم) بذور جودره دارای روند افزایشی بود. تیمارهای4 ،3 ،6 ،2 ، 5 به ترتیب دارای حداقل تراکم بانک بذر در سال آخر بودند. تجزیه واریانس فاکتورهای اندازه گیری شامل عملکرد و ارتفاع گندم، ارزیابی نظری و تعداد بوته جودره نشان داد که تیمار 1 دارای اختلاف معنیدار آماری با کلیه تیمارهای تناوبی بجز تیمار 8 است. تیمارهای تناوبی 4 ، 7 ، 3 ، 6 ، 2 و 5 در گروه برتر و پس از آنها به ترتیب تیمارهای 8 و 1 قرار گرفتند. درمجموع، تیمارهای تناوبی حاوی چغندر قند، آفتابگردان و ذرت به ترتیب بهترین تأثیر را در کاهش تراکم بانک بذر و بوتههای جودره در مزرعه داشته است. نتیجه دادههای حاصل از عملکرد نشان داد که علف کشهایی که دارای اثر ابقایی در خاک هستند مانند آترازین ولاسو (آلاکلر) مصرفی در ذرت و یا تریفلورالین در آفتابگردان بر روی عملکرد گندم سال چهارم تأثیر منفی داشتهاند در حالیکه علفکشهای مصرفی در چغندر قند بدون اثر ابقایی در خاک تأثیر روی عملکرد گندم نداشته است.
واژههای کلیدی: آفتابگردان، چغندرقند، ذرت، کلزا، تناوب، علف هرز، گندم
چکیده
علف هرز جودره Koch. .Hordeum spontaneum C طی چهار دهه اخیر، سطح وسیعی از مزارع گندم استان فارس را آلوده کرده است. آلودگی در برخی از بخشهای جنوبی و مرکزی به قدری است که امکان کاشت گندم میسر نیست. استفاده از روشهای زراعی به ویژه تناوب در کنترل آن حائز اهمیت بسیار است. این آزمایش به منظور ارزیابی اثر تناوب زراعی در کنترل جودره با هشت تیمار و چهار تکرار طی چهار سال زراعی (82- 81 تا 85- 84) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سایت ویژه تحقیقات علفهای هرز ایستگاه تحقیقات کشاورزی زرقان فارس به اجرا در آمد. تیمارها عبارت بود از : 1) کاشت پی در پی گندم. 2) گندم ـ آیش ـ ذرت (بدون علفکش ) ـ گندم. 3) گندم ـ آیش ـ ذرت (با آترازین ولاسو) ـ گندم. 4) گندم ـ آیش ـ چغندر قند (بدون علفکش) ـ گندم. 5) گندم ـ آیش ـ چغندر قند (با علفکش) ـ گندم. 6) گندم ـ آیش ـ آفتابگردان (بدون علفکش) ـ گندم. 7 ) گندم ـ آیش ـ آفتابگردان (با ترفلان) ـ گندم. 8) گندم ـ کلزا (باگراس کش) ـ کلزا (باگراس کش) ـ گندم. مقایسه تراکم بانک بذر در سال چهارم نسبت به سال اول نشان داد که در تیمار 1 (کاشت پی در پی گندم) بذور جودره دارای روند افزایشی بود. تیمارهای4 ،3 ،6 ،2 ، 5 به ترتیب دارای حداقل تراکم بانک بذر در سال آخر بودند. تجزیه واریانس فاکتورهای اندازه گیری شامل عملکرد و ارتفاع گندم، ارزیابی نظری و تعداد بوته جودره نشان داد که تیمار 1 دارای اختلاف معنیدار آماری با کلیه تیمارهای تناوبی بجز تیمار 8 است. تیمارهای تناوبی 4 ، 7 ، 3 ، 6 ، 2 و 5 در گروه برتر و پس از آنها به ترتیب تیمارهای 8 و 1 قرار گرفتند. درمجموع، تیمارهای تناوبی حاوی چغندر قند، آفتابگردان و ذرت به ترتیب بهترین تأثیر را در کاهش تراکم بانک بذر و بوتههای جودره در مزرعه داشته است. نتیجه دادههای حاصل از عملکرد نشان داد که علف کشهایی که دارای اثر ابقایی در خاک هستند مانند آترازین ولاسو (آلاکلر) مصرفی در ذرت و یا تریفلورالین در آفتابگردان بر روی عملکرد گندم سال چهارم تأثیر منفی داشتهاند در حالیکه علفکشهای مصرفی در چغندر قند بدون اثر ابقایی در خاک تأثیر روی عملکرد گندم نداشته است.
واژههای کلیدی: آفتابگردان، چغندرقند، ذرت، کلزا، تناوب، علف هرز، گندم
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
بررسی اثرات تنش شوری و خشکی ناشی از غلظت های مختلف کلرید سدیم و پلی اتیلن گلایکول 6000 بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه علف هرز سوروف( Echinochloa crus-galli Var:oryzicola)
بررسی اثرات تنش شوری و خشکی ناشی از غلظت های مختلف کلرید سدیم و پلی اتیلن گلایکول 6000 بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه علف هرز سوروف( Echinochloa crus-galli Var:oryzicola)
28060
10.22067/jpp.v1389i24.3856
FA
Mehdi
Mojab
Payame Noor University
Gholam Reza
Zamani
Seyed Vahid
Eslami
Mojtaba
Hosseini
Ferdowsi University of Mashhad
Seyed Abolfazl
Naseri
Journal Article
2010
10
27
چکیده
شوری و خشکی از مهمترین و متداولترین تنش های محیطی رایج در کشور است که بر مراحل مختلف رشد و نمو گیاهان تأثیر می گذارند. به منظور بررسی تأثیر تنش شوری و خشکی بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه علف هرز سوروف آزمایشی در محیط پتری دیش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال 1387 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف پتانسیل اسمزی و ماتریک ناشی از تنش شوری و خشکی در چهار سطح 3/0-، 5- 10- و 15- بار به همراه تیمار شاهد (آب مقطر) بود. نتایج نشان داد که با منفی تر شدن پتانسیل اسمزی و ماتریک درصد و سرعت جوانه زنی ، وزن تر گیاهچه، ریشه چه و ساقه چه، طول ریشه چه و ساقه چه به طور معنی داری نسبت به شاهد کاهش یافت (05/0> P) و این کاهش در تنش خشکی به طور معنی داری در اکثر صفات نسبت به تنش شوری بیشتر بود. کاهش طول ریشه چه در هر دو تنش بیشتر از ساقه چه بود که نشان دهنده ی حساسیت بیشتر این پارامتر می باشد. زمان رسیدن به 50 درصد حداکثر جوانه زنی در هنگام مواجه با سطوح تنش به طور معنی داری افزایش یافت. برازش مدل لجستیک سه پارامتری رابطه بین سطوح مختلف تنش و درصد جوانه زنی سوروف را به خوبی توجیه نمود. پارامتر X 50 مدل مذکور حاکی از کاهش 50 درصدی حداکثر جوانه زنی سوروف در پتانسیل های اسمزی 34/7 بار و ماتریک 5012/0 بار می باشد که این امر حساسیت بیشتر سوروف را به تنش خشکی نشان می دهد. عمل بازیابی بذور جوانه نزده در پتانسیل های اسمزی 10- و 15- بار شوری انجام شد و مشخص گردید که کاهش یا عدم جوانه زنی این علف هرز ممکن است به خاطر کاهش پتانسیل اسمزی آب باشد.
واژه های کلیدی: جوانه زنی، پتانسیل اسمزی، بیولوژی، علف هرز، بازیابی
چکیده
شوری و خشکی از مهمترین و متداولترین تنش های محیطی رایج در کشور است که بر مراحل مختلف رشد و نمو گیاهان تأثیر می گذارند. به منظور بررسی تأثیر تنش شوری و خشکی بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه علف هرز سوروف آزمایشی در محیط پتری دیش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال 1387 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف پتانسیل اسمزی و ماتریک ناشی از تنش شوری و خشکی در چهار سطح 3/0-، 5- 10- و 15- بار به همراه تیمار شاهد (آب مقطر) بود. نتایج نشان داد که با منفی تر شدن پتانسیل اسمزی و ماتریک درصد و سرعت جوانه زنی ، وزن تر گیاهچه، ریشه چه و ساقه چه، طول ریشه چه و ساقه چه به طور معنی داری نسبت به شاهد کاهش یافت (05/0> P) و این کاهش در تنش خشکی به طور معنی داری در اکثر صفات نسبت به تنش شوری بیشتر بود. کاهش طول ریشه چه در هر دو تنش بیشتر از ساقه چه بود که نشان دهنده ی حساسیت بیشتر این پارامتر می باشد. زمان رسیدن به 50 درصد حداکثر جوانه زنی در هنگام مواجه با سطوح تنش به طور معنی داری افزایش یافت. برازش مدل لجستیک سه پارامتری رابطه بین سطوح مختلف تنش و درصد جوانه زنی سوروف را به خوبی توجیه نمود. پارامتر X 50 مدل مذکور حاکی از کاهش 50 درصدی حداکثر جوانه زنی سوروف در پتانسیل های اسمزی 34/7 بار و ماتریک 5012/0 بار می باشد که این امر حساسیت بیشتر سوروف را به تنش خشکی نشان می دهد. عمل بازیابی بذور جوانه نزده در پتانسیل های اسمزی 10- و 15- بار شوری انجام شد و مشخص گردید که کاهش یا عدم جوانه زنی این علف هرز ممکن است به خاطر کاهش پتانسیل اسمزی آب باشد.
واژه های کلیدی: جوانه زنی، پتانسیل اسمزی، بیولوژی، علف هرز، بازیابی
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
بررسی عوامل قارچی مولد بیماری غربالی درختان میوه هسته دار در استان خراسان رضوی
بررسی عوامل قارچی مولد بیماری غربالی درختان میوه هسته دار در استان خراسان رضوی
28090
10.22067/jpp.v1389i24.3857
FA
Azam
Yousefi
Naser
Panjehkeh
ظظظظظظظظظظظظظ
Mohammad
Hajian
Mohammad
Salari
M.
Falahati Rastegar
Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
Journal Article
2010
10
27
چکیده
به منظور بررسی عوامل قارچی مولد بیماری غربالی درختان میوه هسته دار در استان خراسان رضوی در طی سالهای 87-1386، قارچهای Wilsonomyces، Ulocladium، Altenaria، Curvularia، Fusarium، Nigrospora، Drechslera، Penicillium، Stemphilium و Cladosporium از برگ ، میوه و سرشاخه های آلوده درختان هلو، زردآلو، بادام، گیلاس، آلبالو و آلو روی محیط های غذایی PDA، MEA و WA جداسازی شدند. قارچهایی که بیشترین میزان جداسازی را داشتند، خالص سازی و اثبات بیماریزایی آنها در شرایط نهالستان و آزمایشگاه صورت گرفت. نتایج نشان داد که گونه های قارچی A. alternata (Fr. )Keissler، W. carpophilus (Lev.) Adaskaveg, Ogawa & Butler و U. atrum Preuss به ترتیب اهمیت بیشتری در ایجاد بیماری غربالی درختان میوه هسته دار در استان خراسان رضوی دارند.
واژههای کلیدی: بیماری غربالی، درختان میوه هسته دار، عامل بیماری، استان خراسان رضوی
چکیده
به منظور بررسی عوامل قارچی مولد بیماری غربالی درختان میوه هسته دار در استان خراسان رضوی در طی سالهای 87-1386، قارچهای Wilsonomyces، Ulocladium، Altenaria، Curvularia، Fusarium، Nigrospora، Drechslera، Penicillium، Stemphilium و Cladosporium از برگ ، میوه و سرشاخه های آلوده درختان هلو، زردآلو، بادام، گیلاس، آلبالو و آلو روی محیط های غذایی PDA، MEA و WA جداسازی شدند. قارچهایی که بیشترین میزان جداسازی را داشتند، خالص سازی و اثبات بیماریزایی آنها در شرایط نهالستان و آزمایشگاه صورت گرفت. نتایج نشان داد که گونه های قارچی A. alternata (Fr. )Keissler، W. carpophilus (Lev.) Adaskaveg, Ogawa & Butler و U. atrum Preuss به ترتیب اهمیت بیشتری در ایجاد بیماری غربالی درختان میوه هسته دار در استان خراسان رضوی دارند.
واژههای کلیدی: بیماری غربالی، درختان میوه هسته دار، عامل بیماری، استان خراسان رضوی
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
ارزیابی مقاومت برخی ژنوتیپهای گل محمدی به بیماری سفیدک پودری
ارزیابی مقاومت برخی ژنوتیپهای گل محمدی به بیماری سفیدک پودری
28122
10.22067/jpp.v1389i24.3858
FA
Mahnaz
Kiani
Z.
Zamani
Mohammad
Javan
؟
Reza
Fatahi
Journal Article
2010
10
27
چکیده
سفیدک پودری رز (Podosphaera pannosa) در تمام مناطق ایران گسترش دارد و شایعترین بیماری گل محمدی
Mill. Rosa damascene در کشور نیز میباشد. با توجه به این که ایران به عنوان یکی از مراکز مهم تنوع گلمحمدی معرفی شده است و انتظار میرود که اکثر ژنهای مفید مانند ژنهای عامل مقاومت به بیماریها در مراکز تنوع یافت شوند. مجموعه متنوعی از ژنوتیپهای گل محمدی، شامل 26 ژنوتیپ جمع آوری شده از مناطق مختلف ایران برای ارزیابی میزان حساسیت به سفیدک پودری غربالگری شدند. ارزیابیها در طی سالهای 86-1385 روی گیاهان مستقر در زمین اصلی و نمونههای گلدانی انجام شد. شاخص بیماری و درصد شیوع عامل بیماری5 برای هر ژنوتیپ محاسبه و شدت شیوع بیماری در طی زمان یادداشت برداری مورد مقایسه قرار گرفت. بر اساس نتایج، غربالگری در سطح باغ به دلیل شرایط غیرمناسب برای شیوع بیماری و درصد بسیار کم آلودگی طبیعی قادر به تفکیک ژنوتیپها برای صفت حساسیت/مقاومت نگردید. اما غربالگری گیاهان گلدانی به خاطر شرایط مساعد گسترش بیماری (رطوبت بالا و نیمهسایه بودن) امکان شناسایی ژنوتیپهای برتر از نظر مقاومت به سفیدک پودری را فراهم نمود. بر این اساس تفاوت معنیداری بین میزان مقاومت ژنوتیپها به این بیماری مشخص و ژنوتیپهای آذربایجان شرقی و کرمان به ترتیب به عنوان مقاومترین و حساسترین ژنوتیپها شناخته شدند. پژوهش حاضر با شناسایی برخی از منابع مقاومت در گل محمدی، افقهای جدیدی را برای طرح ریزی برنامه های اصلاحی مقاومت به بیماری سفیدک پودری با درنظر داشتن سایر صفات ارزشمند باغبانی این گونه ارزشمند فراهم مینماید.
واژه های کلیدی: Rosa damascena، سفیدک پودری، غربالگری، مقاومت به بیماری
چکیده
سفیدک پودری رز (Podosphaera pannosa) در تمام مناطق ایران گسترش دارد و شایعترین بیماری گل محمدی
Mill. Rosa damascene در کشور نیز میباشد. با توجه به این که ایران به عنوان یکی از مراکز مهم تنوع گلمحمدی معرفی شده است و انتظار میرود که اکثر ژنهای مفید مانند ژنهای عامل مقاومت به بیماریها در مراکز تنوع یافت شوند. مجموعه متنوعی از ژنوتیپهای گل محمدی، شامل 26 ژنوتیپ جمع آوری شده از مناطق مختلف ایران برای ارزیابی میزان حساسیت به سفیدک پودری غربالگری شدند. ارزیابیها در طی سالهای 86-1385 روی گیاهان مستقر در زمین اصلی و نمونههای گلدانی انجام شد. شاخص بیماری و درصد شیوع عامل بیماری5 برای هر ژنوتیپ محاسبه و شدت شیوع بیماری در طی زمان یادداشت برداری مورد مقایسه قرار گرفت. بر اساس نتایج، غربالگری در سطح باغ به دلیل شرایط غیرمناسب برای شیوع بیماری و درصد بسیار کم آلودگی طبیعی قادر به تفکیک ژنوتیپها برای صفت حساسیت/مقاومت نگردید. اما غربالگری گیاهان گلدانی به خاطر شرایط مساعد گسترش بیماری (رطوبت بالا و نیمهسایه بودن) امکان شناسایی ژنوتیپهای برتر از نظر مقاومت به سفیدک پودری را فراهم نمود. بر این اساس تفاوت معنیداری بین میزان مقاومت ژنوتیپها به این بیماری مشخص و ژنوتیپهای آذربایجان شرقی و کرمان به ترتیب به عنوان مقاومترین و حساسترین ژنوتیپها شناخته شدند. پژوهش حاضر با شناسایی برخی از منابع مقاومت در گل محمدی، افقهای جدیدی را برای طرح ریزی برنامه های اصلاحی مقاومت به بیماری سفیدک پودری با درنظر داشتن سایر صفات ارزشمند باغبانی این گونه ارزشمند فراهم مینماید.
واژه های کلیدی: Rosa damascena، سفیدک پودری، غربالگری، مقاومت به بیماری
Ferdowsi University of Mashhad, press.
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
24
1
2010
05
22
ABSTRACT
ABSTRACT
28139
10.22067/jpp.v1389i24.3872
FA
Journal Article
2010
10
30
ABSTRACT
ABSTRACT