2024-03-28T14:40:38Z
https://jpp.um.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=4558
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
تعیین دامنه میزبانی، خالصسازی فیزیکوشیمیایی و بررسی سرولوژیکی ویروس S سیبزمینی در شمال خراسان
محمد رضا
حسین زاده
بهروز
جعفرپور
ماهرخ
فلاحتی رستگار
چکیده
در بررسی که به منظور یافتن ویروس S سیبزمینی در مزارع سیبزمینی شمال خراسان صورت گرفت، تعدادی غده بطور انتخابی از چندین مزرعه سیبزمینی در اطراف بجنورد از بوتههایی که علائم موزائیک2، روگوز3، فرورفتگی رگبرگها، ریزبرگی و تموج حاشیه برگها را داشتند جمعآوری شد. همچنین تعدادی غده نیز بطور تصادفی از مزارع سیبزمینی اطراف شهرهای مشهد، چناران، قوچان، فاروج و شیروان گردآوری گردید. غدههای جمعآوری شده تا سپری شدن دوره خواب در 4 درجه سانتیگراد نگهداری و سپس در شرایط گلخانه کشت داده شدند. براساس واکنش گیاهان محک افتراقی، تعداد کمی از بوتههای سیبزمینی به PVS آلودگی نشان داده و عصاره یکی از بوتههای آلوده در مطالعات دامنه میزبانی گیاهان Nicotiana debneyi Domin و Lycopersicum esculentum L.cv. early urbana 111 را بطور سیستمیک آلوده نمود. این جدایه بر روی گیاهان Chenopodium amaranticolor Costa & Reyn و C. quinoa Wild علائم موضعی کلروتیک ایجاد نمود ولی در Datura stramonium L., Nicotiana tabacum L. cv. xanthi, Petunia hybrida Vilm, Gompherena globosa L. Phaseolus vulgrais L. var. red kidney , Capsicum frutescens L. هیچگونه علائمی ایجاد نکرد. ایزوله مورد نظر بعد از خالصسازی بیولوژیک روی C.quinoa در N. debneyi تکثیر داده شد و خالصسازی آن طبق روش پیشنهادی Hammond & Laqwson(1988) با مقداری تغییرات انجام گرفت. آنگاه در برابر آموده نسبتاً خالص ویروس، آنتی سرم تهیه گردید. از آزمونهای نشت دو طرفه در آگار5 و الیزا6 جهت تشخیص سرولوژیکی ویروس استفاده شد. بررسی میکروسکوپ الکترونی پیکرههای رشتهای سالم ویروس به ابعاد 9×621 نانومتر را در آموده نسبتاً خالص نشان داد(×57000). جهت تعیین میزان آلودگی مزارع سیبزمینی اطراف بجنورد مجموعاً 200 بوته بطور تصادفی نمونهبرداری شده و از آزمون DAS-ELISA، جهت تشخیص ویروس استفاده شد. براساس نتایج این آزمون درصد آلودگی به PVS در منطقه بجنورد 5/15% تعیین گردید.
واژه های کلیدی: ویروس S سیب زمینی، خالص سازی، آنتی سرم، الایزا، میکروسکوپ الکترونی
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_25975_376dd64fcc73dfad12953c11e0876221.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
بررسی اثر حشره کشی اسپینوزاد روی حشرات کامل(Herbst) castaneum Tribolium، (L.) Sitophilus oryzae و Oryzaephilus surinamensis (L.) در شرایط آزمایشگاهی
غلامرضا
صادقی
علی اصغر
پورمیرزا
چکیده
با توجه به اهمیت اقتصادی آفات انباری و مقاوم شدن آفات نسبت به حشره کش های متداول شیمیایی، جایگزین کردن حشره کش های مناسب دیگر ضروری به نظر می رسد. بدین منظور کارایی حشره کش اسپینوزاد در کنترل سه گونه آفت مهم انباری، شپشه آردTribolium castaneum (Herbst) ، شپشه برنج Sitophilus oryzae (L.) و شپشه دندانه دار Oryzaephilus surinamensis (L.) مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی حشرات کامل یکروزه شپشه آرد، شپشه برنج و شپشه دندانه دار به طور جداگانه تحت تاثیر غلظت های مختلف اسپینوزاد قرار گرفت، تلفات بعد از 1، 10 و 20 روز شمارش گردید. آزمایش ها با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و در 4 تکرار انجام گرفت و نمونه ها در انکوباتور با دمای 2±27 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی5 ±65 درصد و دوره نوری 14 ساعت تاریکی و 10 ساعت روشنایی نگهداری گردید. بیشترین تلفات در شپشه آرد مربوط به غلظت 95 و 10 ppmروز پس از شروع آزمایش بود. در مورد شپشه برنج بیشترین تلفات در غلظت 80 و 10 ppm روز پس از تیمار شدن مشاهده گردید و شپشه دندانه دار بیشترین میزان تلفات را در غلظت ppm150 و پس از 20 روز نشان داد، غلظتهای 95 ، 80 و ppm 150 به ترتیب از ظهور نسل بعدی شپشه آرد، شپشه برنجو شپشه دندانه دار جلوگیری کردند.
واژه های کلیدی: اسپینوزاد، زیست سنجی، شپشه آرد، شپشه برنج، شپشه دندانه دار
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26065_4ab41d80e334a52a2fcef7ea9e946df7.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
ردیابی سرولوژیکی ویروس خاکزاد چغندرقند (BSBV) در استان خراسان شمالی
بهروز
جعفرپور
محمد علی
سبک خیز خیاط
فاطمه
طبسی نژاد
چکیده
ویروس خاکزاد چغندرقند2 (BSBV) یکی از اعضای جنس Pomovirus بوده و دارای پیکرههای میلهای شکل و سه قطعه آر.ان.ای تکرشتهای مثبت میباشد. این ویروس توسط قارچ Polymyxa betae منتقل شده و دامنه میزبانی آن محدود به خانواده سلمه میباشد. به منظور شناسایی این ویروس از اوایل مردادماه تا اواخر مهرماه 1384 در مناطق مختلف استان خراسان شمالی، بوتههایی را که علایم زردی بوته، باریک شدن برگها، طویل شدن و راست ایستادن دمبرگها و ریشکدار شدن غدهها را نشان میدادند، از مزارع حومه شهرستانهای شیروان، بجنورد و اسفراین جمعآوری و پس از ثبت مشخصات نمونهها، به آزمایشگاه منتقل گردید و با استفاده از آزمون TAS-ELISA اقدام به شناسایی ویروس شد. پس از مشاهدات نهایی و ثبت نتایج در طول موج nm 405 با کمک دستگاه الیزاخوان مشخص گردید که مزارع حومه شهرستانهای شیروان و بجنورد واقع در استان خراسان شمالی به نسبتهای مختلف آلوده به این ویروس میباشند. همچنین جهت بررسی آلودگی همزمان دو ویروس BSBV و BNYVV تمام نمونههای فوق جهت شناسایی BNYVV با آزمون DAS-ELISA مورد ارزیابی قرار گرفتند و مشخص شد که در برخی نمونهها آلودگی همزمان BSBV با BNYVV وجود دارد. این اولین گزارش از وجود ویروس خاکزاد چغندرقند در شهرستانهای شیروان و بجنورد میباشد.
واژههای کلیدی: چغندرقند، ویروس خاکزاد چغندرقند (BSBV)، Pomovirus، استان خراسان شمالی، TAS-ELISA و DAS-ELISA
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26079_d204ad9bf6d4f712f1842b28228433a9.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
بررسی اثر کشندگی و دورکنندگی سه حشره کش بر روی زنبور) Aphelinus mali (Haldeman)(Hym.:Aphelinidae
غلامرضا
صادقی
علی اصغر
پورمیرزا
چکیده
در یک بررسی آزمایشگاهی اثر سه حشره کش پیریمیکارب، پی متروزین و اسپینوزاد روی زنبور Aphelinus mali، پارازیتوئید شته خونی سیب ارزیابی شد. برای بررسی اثر تماسی، حشرات کامل زنبور به مدت 16 ساعت در داخل پتری دیش هایی که حاوی برگ های سیب سمپاشی شده بودند قرار گرفتند، برای بررسی اثر گوارشی در دوره زمانی مشابه از پتری دیش هایی که حاوی یک لایه دستمال کاغذی آغشته به محلول سمی و 10% شکر بود استفاده گردید و برای بررسی اثر دور کنندگی سموم در آزمایش انتخاب بین برگ آلوده و برگ غیر آلوده به سم از لوله Y شکل باسوین استفاده گردید. نتایج نشان داد اسپینوزاد از طریق تماسی و گوارشی به زنبور پارازیتوئید به ترتیب 43/89 و 01/89 درصد تلفات وارد کرد و در مورد سم پی متروزین این معیار به ترتیب برابر با 85/78 و 72/62 درصد بود. همچنین اسپینوزاد و پیریمیکارب روی حشرات کامل زنبور پارازیتوئید دارای خاصیت دورکنندگی بودند اما پی متروزین فاقد این خاصیت بود.
واژه های کلیدی: Aphelinus mali، زیست سنجی ، حشره کش، شته خونی
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26111_3a193124c1176348c46145c4aa510acb.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
اثرات شرایط محیطی مختلف بر عملکرد کرم ابریشم Bombyx mori
معین الدین
مواج پور
ضیاءالدین
میرحسینی
مانی
غنیپور
علیرضا
صیداوی
چکیده
لاروهای کرم ابریشم در شرایط اقلیمی متفاوت، واکنشهای متفاوتی از خود بروز میدهند که باعث اقتصادی بودن پرورش برخی نژادهای آنها در شرایط اقلیمی خاص نسبت به سایر نژادها میگردد. تاثیر چهار محیط پرورش 1)استاندارد، 2)دما و رطوبت بالا، 3)دمای بالا و رطوبت پایین، و 4) نوسان درجه حرارت بر عملکرد شش آمیخته کرم ابریشم شامل 152151، 32-110151، 154151، 104103، 3231 و 110107 مورد بررسی قرار گرفت. در هر شش آمیخته، میانگین درصد مرگ و میر لاروی، شفیرگی و کل در تیمار شاهد بهتر از سایر شرایط اقلیمی بود. در آمیختههای 152×151، 154×151 و 110×107، تیمارهای شاهد، نوسان درجه حرارت و دمای بالا و رطوبت پایین از نظر درصد پیله درجه یک تفاوت معنی داری را آشکار نکردند. در آمیخته 32-110×151 تیمار شاهد و در آمیختههای 104×103 و 32×31 تیمارهای شاهد و دمای بالا و رطوبت پایین منجر به تولید بیشتر پیلههای خوب شدند. در تمامی آمیختهها بالاترین میزان مرگ و میر در مرحله لاروی با افزایش دما و رطوبت ایجاد گردید و در مرحله شفیرگی بالاترین میزان تلفات در دمای بالا همراه با رطوبت بالا و پایین مشاهده شد. در آمیختههای مورد آزمون، بالاترین عملکرد تولیدی (وزن کل پیله و نیز وزن پیله خوب به ازای ده هزار لارو) در تیمارهای شاهد و نوسان درجه حرارت حاصل شد. در واریتههای 32-110151، 3231 و 110107 نوسان درجه حرارت تأثیری در کاهش وزن پیله نداشت و در آمیخته 104103 موجب افزایش معنیدار وزن پیله شد. با توجه به نتایج بهدست آمده، مشخص شد دما و رطوبت بالا، دمای بالا و رطوبت پایین، و نوسان درجه حرارت همگی سبب کاهش سطح تولید میشوند. همچنین آمیخته 104103 برای پرورش در نقاطی از کشور که دارای نوسان درجه حرارت هستند و آمیختههای 104×103 و 32×31 برای پرورش در مناطق دارای دما و رطوبت بالا، و دمای بالا و رطوبت پایین توصیه میشود.
واژههای کلیدی: کرم ابریشم، آمیخته، عملکرد، شرایط محیطی
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26136_1a42ea5c74a9c53b87a837c60a80aaf8.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
مطالعه شدت بیماریزایی و تنوع مولکولی Puccinia striiformis f.sp.tritici (عامل بیماری زنگ زرد گندم) در ایران
حجت اله
ربانی نسب
سید محمود
اخوت
محمد
ترابی
مهرداد
عباسی
جواد
مظفری
چکیده
به منظور مطالعه فنوتیپهای بیماریزا و تنوع مولکولی عامل بیماری زنگ زرد گندم (Puccinia striiformis f.sp.Westend. tritici Eriks.) در ایران 85 جدایه از مناطق مختلف کشور جمع آوری و تکثیر شد. تعیین نژاد جدایهها به روش جانسون و همکاران انجام گرفت. بهعلاوه جدایه ها به کمک آزمون AFLP و با استفاده از چهار ترکیب آغازگر بررسی شدند. مجموعا 35 نژاد فیزیولوژیک شناسائی شد. نژاد 178E0A با هفت عضو فراوانترین نژاد و نژاد 64E241A+ با 5 عضو در رتبه بعدی قرار گرفت. برای اغلب ژنهای مقاومت موجود در ارقام استاندارد بیماریزایی دیده شد. روی ارقام تجاری حاوی ژنهای مقاومت Yr5 ، Yr3 و Yr1 (به استثنای چهار جدایه) بیماریزایی مشاهده نشد. بیماریزایی برای ژنهای Yr2، Yr24،Yr7 و YrA تقریباً در همه جای کشور مشاهده شد که در صورت تایید نهایی این ژنها باید از برنامه به نژادی کنار گذاشته شوند. در آزمون AFLP بهطور متوسط، به ازای هر ترکیب آغازگر 78 باند شناسائی شد که بهطور میانگین31 درصد آنها پلی مورفیک بودند . بر اساس نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل دادهها توسط نرم افزار NTSYS در سطح ضریب شباهت 77 درصد کل جدایهها در 9 گروه اصلیA، B، C، D، E، F، G، H و I و 10گروه تک جدایه ای جای گرفتند. بین مناطق جغرافیائی و گروههای انگشت نگاری AFLP ارتباط قابل توجهی وجود داشت. هر چند بین نژادها و این گروهها ارتباط مشخصی مشاهده نشد. نتایج نشان داد شباهت ژنتیکی اکثر جمعیتها با جمعیت غرب و شمال غرب (شامل استانهای ایلام، همدان، کرمانشاه و اردبیل) بیشتر از 65 درصد است. بر این اساس که احتمالاً جریانات مدیترانه ای و سودانی در نقل و انتقال اسپورها در ایران نقش داشته است و شرایط مناسب و وقوع جریان ژنی باعث نزدیکی ژنتیکی جمعیتها به یکدیگر شده است.
واژههای کلیدی: گندم، زنگ زرد ، بیماریزایی، تنوع ژنتیکی، AFLP، نژاد
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26168_4d146554c016a84584458aa07d81cf38.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
بررسی اثر بقایای علفکش های مصرفی رایج در شالیزارها بر رشد برخی محصولات دوم در استان مازندران
رضا
ولی اله پور
محمد حسن
راشد محصل
محمد علی
باغستانی میبدی
امیر
لکزیان
محمد
حسن زاده خیاط
چکیده
به منظور بررسی اثر بقایای علفکش های مصرفی رایج در اراضی شالیزاری بر رشد محصولات دوم (کاهو، شاهی، شبدر، کلزا وتربچه) آزمایشهای مزرعه ای و گلخانه ای به ترتیب در مازندران و دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. پنج آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به ازای هر کدام از محصولات دوم و با تیمارهای بقایای علفکشها ( 1-بوتاکلر، 2-تیوبنکارب،3-اگزادیارژیل، 4- سان رایس پلاس ، 5-ستاف و 6-شاهد) مورد اجرا قرار گرفت. صفات طول ساقه و ریشه و وزن ساقه، ریشه و کل (ساقه + ریشه) در دو مرحله برداشت یعنی 20 و 40 روز پس از کاشت اندازه گیری شده و تجزیه واریانس در مورد آنها به اجرا در آمد. در برداشت اول مقایسه میانگین نشان داد محصولات دوم کلزا ،کاهو، و تربچه به لحاظ کلیه صفات اندازه گیری شده در سطح اطمینان 95 درصد تفاوت معنی داری نداشته و بقایای علفکش ها آنها را متاثر نکرده است. شبدر نیز از نظر طول و وزن ساقه حساسیتی به بقایای هیچکدام از علفکشها نداشت، با این حال طول ریشه شبدر متاثر از بقایای علفکش بوتاکلر شده و نسبت به شاهد کاهش 28 درصدی داشت. بقایای بوتاکلرهمچنین منجر به کاهش وزن ریشه و وزن کل در شبدر شده است. علفکش بوتاکلر وزن ساقه و وزن کل شاهی را متاثر کرد. در برداشت دوم محصولات دوم کلزا ،شبدر و تربچه از نظر صفات مورد بررسی بطور معنی داری تحت تاثیر بقایای علفکشها قرار نگرفتند. بقایای علفکش سانرایس به طور معنی داری منجر به کاهش طول ساقه محصول کاهو شد. محصول دوم کاهو نیز به ترتیب از لحاظ طول ساقه و ریشه و شاهی از لحاظ وزن ساقه و وزن کل متاثر از بقایای علفکش اگزادیارژیل بود.
واژه های کلیدی: آلودگی خاک، برنج، تناوب زراعی، عملکرد
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26198_957c0ece985e2e5df984ff265140daef.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
ارزیابی مقاومت ژرم پلاسم خیار نسبت به بیماری سفیدک داخلی کدوئیان ناشی ازPseudoperonospora cubensis
عبدالرضا
رنجبر
داریوش
شهریاری
رامین
رافضی
چکیده
سفیدک داخلی کدوئیان یکی از بیماریهای مهم خیار در مناطق مرطوب و گلخانهها محسوب می شود. خسارت بیش از 50% به محصول ، عدم تأثیر قطعی ترکیبات شیمیایی علیه آن و گسترش کشت زیر پلاستیک اهمیت آن را بیشتر روشن میکند. از این رو دستیابی به ارقام مقاوم و یا متحمل باعث کاهش خسارت میشود. بهمنظور بررسی و ارزیابی مقاومت ژرم پلاسم خیار نسبت به این بیماری، 20 ژنوتیپ از بانک ژن بخش تحقیقات ژنتیک و ذخایر توارثی، 49 رقم کاملا اصلاح شده هیبریدهای تجاری و 3 رقم محلی شامل، محلی باسمج تبریز، محلی بابل و محلی قزاقی مورد ازریابی قرار گرفتند. ارقام فوق درشرایط گلخانه با اسپور قارچ عامل بیماری به میزان 103×5 اسپور در میلی لیتر مایه زنی شدند. در شرایط مزرعهای 21 رقم بههمراه ژنوتیپ محلی ساری در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی قراخیل در مازندران مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نتیجه ارقامVoyaj F1 بعنوان رقم اصلاح شده هیبرید ازکشور روسیهTN94135,KC361105, KC361065 , از ژنوتیبهای بومی کشور و رقم تجاری GH5 در شرایط گلخانهای مقاومت نشان دادند. ارقام تجاریFDC101 وSuper stone در شرایط مزرعهای واکنش مقاومت را نشان دادند و همچنین 4 رقم در گلخانه و 8 رقم نیز در آزمایش مزرعهای متحمل به بیماری تشخیص داده شدند. و بقیه ارقام در گروه حساس به بیماری قرار گرفتند. در این بررسی واکنشهای متفاوت جدایههای قارچ روی برخی ارقام دیده شد. این امر میتواند نشانهای بر وجود نژادهای مختلف Pseudoperonospora cubensis در ایران باشد.
واژههای کلیدی: سفیدک داخلی،Pseudoperonospora cubensis ، خیار، ژرم پلاسم، گلخانه
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26232_ac9b0829d2aad664d3f4cb7029994c48.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
تنوع گونه ای خانواده سیرفیده(Diptera: Syrphidae) در بوم نظامهای کشاورزی شهرستان نیشابور
مهدی
حسینی
حسین
صادقی نامقی
چکیده
در سالهای 1385 و 1386 بررسیهایی به منظور جمع آوری و شناخت تنوع گونه ای خانواده سیرفیده در بوم نظامهای کشاورزی شهرستان نیشابور انجام گرفت. در این مطالعه از سه روش جمع آوری: تله زرد آبی، تله مالایز و تور حشره گیری استفاده شد. نتایج تفاوت قابل ملاحظه ای را در شکار سیرفیدها توسط روشهای مختلف حمع آوری نشان داد. نمونههایی از 14 گونه بوسیله تله مالایز، 5 گونه با تله زرد آبی و 8 گونه فقط با تور حشره گیری شکار شد. در مجموع، 22 گونه متعلق به 14 جنس از خانواده سیرفیده شناسایی و تائید شده است. تمامی گونهها برای اولین بار از شهرستان نیشابورگزارش میشوند. از این تعداد، گونههای Eumerus tricolor ، E.jacobsonni و Helophilus trivitattus برای فون خراسان رضوی جدید هستند. با گزارش گونه E.jacobsonni از نیشابور دامنه انتشار این گونه که تاکنون محدود به جنوب شرق ایران بود گسترش مییابد. محاسبه تنوع زیستی بر اساس شاخص تنوع شانون- وینر، مقدار این شاخص را برای تله مالایز بیشتر از تله زرد آبی نشان داد.
واژههای کلیدی: فون، حشرات، مگسهای گل، اکوسیستمهای کشاورزی، نیشابور
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26247_50062535bcfa4d0169182ad4f67e4607.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
نماتدهای انگل گیاهی مزارع سبزی کاری اطراف تبریز
حبیبه
جباری
غلامرضا
نیکنام
چکیده
به منظور شناسایی تنوع زیستی نماتدهای انگل گیاهی مناطق سبزی کاری اطراف تبریز در طی سال های 84 – 1383، تعداد 88 نمونه خاک ریزوسفر و تعدادی نمونه ریشه 25 گونه سبزی معمول کشت در منطقه برداشته شد. نماتدهای خاک پس از استخراج و تثبیت به گلیسیرین خالص رسانده شده و اسلایدهای تهیه شده از نمونهها به وسیله میکروسکوپ نوری مجهز به لوله ترسیم، از نظر صفات ریختشناسی و ریختسنجی مورد بررسی قرار گرفتند. شناسایی جنسها و گونهها با استناد به منابع معتبر صورت پذیرفته و شباهتها و تفاوتهای موجود بین افراد با شرح اصلی گونه و گونههای نزدیک مورد بحث قرار گرفت. در نهایت 25 گونه متعلق به 16 جنس شاملAmplimerlinius globigerus، Aphelenchus avenae ، Aphelenchoides bicaudatus، A. haguei، A. richardsoni، Boleodorus thylactus، Criconema mutabile، Criconemoides informis، C. mongolensis، Ditylenchus medicaginis، Filenchus vulgaris، Geocenamus brevidens، G. rugosus، Helicotylenchus digonicus، H. exallus،H. pseudorobustus، H. vulgaris، Heterodera cruciferae، Mesocriconema antipolitanum، M. curvatum، Paratylenchus mexicanus، Pratylenchus alleni، P. neglectus، Psilenchus hilarulus و Zygotylenchus guevarai شناسایی شدند. با توجه به گزارش های قبلی از این نماتدها در ایران، تنها به توصیف سه گونهAphelenchoides haguei، Aphelenchoides richardsoni و Pratylenchus alleni که گزارش های تازه ای برای فون نماتدهای ایران هستند، اکتفا می شود. همچنین یک گونه تازه گزارش شده از ایران Helicotylenchus exallus توصیف می گردد.
واژه های کلیدی: سبزیجات، تنوع زیستی و نماتد
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26282_87c341d3f4556a71eba8424c9a4681aa.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
اثردزهای کاهش یافته علف کش کلودینافوپ پروپاژیل بر درصد کنترل یولاف وحشی(Avena ludoviciana) ، عملکرد و درآمد اقتصادی گندمTriticum aestivum))
محمد
آرمین
اسکندر
زند
محمد علی
باغستانی میبدی
چکیده
به منظور بررسی اثر دزهای کاهش یافته علف کش کلودینافوپ پروپاژیل بر درصد کنترل یولاف وحشی، عملکرد دانه و درآمد اقتصادی گندم آزمایشی مزرعه ای در سال 1385-1384 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات آفات و بیماریهای گیاهی در کرج در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار به مرحله اجرا در آمد. فاکتورهای آزمایش عبارت بودند از: رقم گندم در دو سطح(نیک نژاد (رقابت کننده قوی) و روشن (رقابت کننده ضعیف) ، تراکم یولاف وحشی در چهار سطح صفر،50،25 و 75 بوته در متر مربع و دز علفکش کلودینافوپ پروپاژیل در چهار سطح 75/0 (دز توصیه شده) ، 5/0، 25/0 و صفر لیتر در هکتار(0، 33، 66 و 100 درصد کاهش دز). نتایج نشان داد که بیشترین درصد کنترل یولاف وحشی در دز توصیه شده علف کش بود و کاهش دز مصرفی به 33 و 66درصد به ترتیب درصد کنترل را8/0 و 38/39 درصد کاهش داد. عملکرد دانه با افزایش دز مصرفی افزایش پیدا کرد و تفاوت معنی داری ببن دز کامل و کاهش 33 درصد مشاهده نشد اما کاهش 66 درصد مصرف علف کش نتوانست عملکرد قابل قبولی را تولید کند. درآمد اقتصادی نیز در هر دو رقم با افزایش دز مصرفی افزایش پیدا کرد و حداکثر درآمد اقتصادی در دز توصیه شده مشاهده شد که اختلاف معنی داری با کاهش 33 درصد دز علف کش نداشت. نتایج نشان داد که در صورت کشت گندم در تراکم به دست آمده در شرایط تداخل یولاف وحشی میتوان مصرف علف کش را 33 درصد کاهش داد.
واژههای کلیدی: گندم، یولاف وحشی، دز کاهش یافته، کارایی کنترل
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26318_0f76cb061224fec5506df33382e63eb1.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
بررسی اثرات آللوپاتی آفتابگردان(Helianthus annuus ) بر جوانه زنی و رشد علفهای هرز تاج خروس (Amaranthus retroflexus) و سلمه تره (Chenopodium album )
کبری
اروجی
حمید رضا
خزاعی
محمد حسن
راشد محصل
رضا
قربانی
مجید
عزیزی
چکیده
در سالهای اخیر بکارگیری آللوپاتی در مدیریت علفهای هرز توجه بسیاری از متخصصان را به خود جلب کرده است . به منظور بررسی اثرات آللوپاتی غلظتهای مختلف ( صفر ، 5/2 ، 5 ،5/7 و 10 درصد ) عصاره آبی آفتابگردان بر جوانه زنی و رشد علفهای هرز تاج خروس و سلمه تره ، تحقیقی در دو بخش آزمایشگاهی و گلخانه ای به ترتیب به صورت آزمایشهای فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار انجام گرفت . نتایج بررسی آزمایشگاهی نشان داد از بین عصارههای آبی ریشه ، ساقه ، برگهای پیر و برگهای جوان آفتابگردان بیشترین تاثیر مربوط به عصاره برگهای پیر بود که در حدود 43 درصد با عث کاهش درصد جوانه زنی نهایی بذرهای تاج خروس و سلمه تره شد . سر عت جوانه زنی بذرها نیز تحت تاثیر عصارهها کاهش یا فت . افزایش غلظت عصارهها باعث افزایش شدت بازدارندگی آنها شد. اما در اغلب موارد تفاوت معنی داری بین غلظتهای 5/7 درصد و 10 درصد مشاهده نشد . طول ریشه چه و ساقه چه علفهای هرز مورد بررسی نیز تحت تاثیر عصارهها کاهش پیدا کرد . در مورد تمام صفات تاج خروس حساسیت بیشتری نسبت به سلمه تره از خود نشان داد. نتایج بررسی گلخانه ای نیز نشان داد که بقایای تازه ساقه آفتابگردان وقتی با خاک مخلوط شوند قادرند سطح برگ ، وزن خشک و ارتفاع علفهای هرز سلمه تره و تاج خروس را کاهش دهند. این تحقیق پیشنهاد میکند که میتوان از مالچ آفتابگردان به عنوان یکی از راههای کنترل غیر شیمیایی علفهای هرز استفاده کرد .
واژههای کلیدی : آللوپاتی، آفتابگردان، عصاره آبی، تاج خروس، سلمه تره
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26345_64fabd347a721612af021bd0dfbf7eba.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
بررسی کارایی تعدادی از علفکشها در کنترل بیوتیپهای چچم ( Lolium rigidum) مقاوم و حساس به علفکشهای بازدارنده استیل کوآنزیم-آ-کربوکسیلاز
اسکندر
زند
محمد علی
باغستانی میبدی
فاطمه
دستاران
علی رضا
عطری
محمدرضا
لبافی حسین آبادی
محمدمهدی
خیامی
مریم
پوربیگ
چکیده
به منظور ارزیابی کارایی باریک برگ کشهای ثبت شده در ایران برای کنترل بیوتیپهای علف هرز چچم حساس و مقاوم به علفکش، دو آزمایش مجزا به صورت گلخانهای در سال 1386، در بخش تحقیقات علفهای هرز موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. در آزمایشهای اول و دوم به ترتیب توده حساس (DR7) و توده مقاوم (NR14) چچم توسط 19 تیمار علفکشی متشکل از 10 تیمار از علفکشهای بازدارنده استیل کوآنزیم آ کربوکسیلاز (ACCase)، 6 تیمار از علفکشهای بازدارنده استولاکتات سنتتاز (ALS) و 3 تیمار از سایر گروههای علفکشی مورد آزمایش قرار گرفتند. تکرارهای آزمایش برای هر دو آزمایش 8 در نظر گرفته شد. تیمارهای علفکشی در مرحله 4 برگی علف هرز چچم اعمال شد. اندازهگیریهای انجام شده شامل درصد تعداد گیاه زنده (بعد از سمپاشی نسبت به قبل از سمپاشی) در هر گلدان، وزن تر و وزن خشک تک بوته نسبت به شاهد گیاهان هر گلدان در 30 روز پس از سمپاشی و ارزیابی چشمی بر اساس روش EWRC در 15 و 30 روز پس از سمپاشی بود. در مجموع علفکشهای کلودینافوپ پروپارژیل، سیکلوکسیدیم، پینوکسادن (هر دو دز 450 و 600 میلی لیتر در هکتار)، یدوسولفورون+مزوسولفورون (شوالیه)، یدوسولفورون+مزوسولفورون (آتلانتیس) و ایزو پروترون+دیفلوفنیکان در کنترل تودههای حساس و همچنین علفکشهای ستوکسیدیم، یدوسولفورون+مزوسولفورون (آتلانتیس)، علفکش پینو کسادن با دز 600 میلی لیتر در هکتار و ایزو پروترون+دیفلوفنیکان در کنترل تودهای مقاوم کنترل بسیار خوب تا مطلوب داشتند. علفکشهای دیکلوفوپ متیل، ستوکسیدیم و کلروسولفورون پیش رویشی نیز تودههای حساس را در حد کمی مطلوب کنترل نمودند. به طور کلی برای کنترل علفهرز چچم مقاوم به علفکشهای بازدارنده ACCase در مزارع گندم چهار علفکش یدوسولفورون+مزوسولفورون (آتلانتیس)، ایزو پروترون+دیفلوفنیکان و پینوکسادن (با دز 600 میلی لیتر در هکتار) موجود است و برای افزایش عمر استفاده از این علفکشها باید ضمن توجه به تناوب زراعی، تناوب در مصرف علفکش را رعایت نمود.
واژههای کلیدی: ACCase، ALS، تناوب علفکش و علفهرز چچم
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26376_a9d23637603116c09a567a9f66564c93.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
بررسی گروههای سازگاری میسلیومی (MCG) در جدایههای Sclerotinia sclerotiorum از مزارع کلزا استان گلستان
زهرا
وکیلی زارج
کامران
رهنما
چکیده
Sclerotinia sclerotiorum یک عامل بیماری زا نکرو تروف با دامنه وسیع میزبانی است و سطح وسیعی از تنوع فنوتیپی درون گونه ای را نشان میدهد. با توجه به اینکه تشخیص هتروژنی درون گونه ایی قارچ بر اساس فاکتورهای فنوتیپی محدودمی باشد، بررسی گروههای سازگاری میسلیومی به عنوان معیار مناسبی برای طبقه بندی و تفکیک هتروژنی درون گونه ایی معرفی شده است. در این تحقیق 19 جدایه خالص سازی شده S. sclerotiorum کلزا بر روی محیط کشت تغییر یافته پاترسون MPM به اضافه ماده رنگی قرمز جفت شدند. در حالت سازگار میسلیومی دو جدایه جفت شده و تشکیل یک پرگنه را دادند، اما در ناسازگاری میسلیومی باتشکیل خط واکنش مشخص به کمک ماده رنگی قرمز در ناحیه واکنش همراه با ناحیه میسلیومی فراوان و یا میسلیومی نازک مشاهده شده و دو جدایه جفت شده توانایی تشکیل هتروکاریون پایدار را ندارند. جفت شدن یک جدایه با خودش بهصورت سازگار میسلیومی تلقی شده و 5 حالت دیگر ناسازگار میسلیومی هم در بین این جدایهها دیده شد. مطالعات میکروسکوپی واکنش میسلیومی جدایهها پیچیده بوده و آناستوموز همیشه در بین جدایههای جفت شده مشاهده نشد. در واکنش ناسازگار زوال هیفی مشاهده شد که این مورد در واکنش سازگار مشاهده نگردید. دادهها نشان داد که سطح بالایی از ناسازگاری میسلیومی در بین جدایههای S. sclerotiorum مشاهده میشود، که قابل مقایسه با ناسازگاری رویشی است که در آسکومیستها گزارش شده است. این سطح وسیع ناسازگاری نشان میدهدکه هتروژنی ژنتیکی در داخل این گونه وجود داشته و واکنش سازگاری ناسازگاری میسلیومی روش موثری برای طبقه بندی هتروژنی درون گونه ایی میباشد.
واژههای کلیدی: Sclerotinia sclerotiorum، کلزا، سازگاری- ناسازگاری میسلیومی
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26391_83995e3d90083a6e11b2c2149ec79244.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
بررسی ویژگیهای رفتاری زنجرک مولد ترنجبین Poophilus nebulosus Leth روی گیاه خارشتر Alhagi persarum Boiss & Buhse در منطقه تربت جام، استان خراسان رضوی
فرنوش
یغمایی
حسین
کریم پور
چکیده
اهمیت شناخت مانهای گیاهی و نحوه بوجود آمدن آنها جهت مصارف دارویی، انگیزه ای برای انجام این تحقیق گردید. به همین منظور طی سالهای 1385 و 1386 ویژگیهای رفتاری زنجرک Poophilus nebulosus Leth از خانواده Cercopidae روی گیاه خارشتر Alhagi persarum Boiss & Buhse از خانواده Fabaceaeدر منطقه تربت جام در خراسان رضوی مورد مطالعه قرار گرفت. ماده دفعی این زنجرک پس از تغذیه روی گیاه خارشتر، مان ترنجبین است که ماده ای شیرین با خاصیت دارویی میباشد. این مان در منابع اروپایی به نام مان ایرانی نامیده میشود. طی این مطالعات مشاهده گردید که این زنجرک دارای 5 سن پورگی و 3 نسل در سال است، فعالیت نسل اول از اوایل اردیبهشت آغاز میشود. پورههای این نسل پس از تغذیه ، تولید کف فراوان در بخشهای پایین بوته نزدیک طوقه کرده و خود درون کف بسر میبرند. حشرات کامل اوایل خرداد ظاهرشده و از کف خارج میشوند. ماده دفعی آنها کف مانند نبوده بلکه به صورت شیرابه ای فاقد طعم شیرین و خاصیت تبلور که به صورت پودر سفید رنگ روی بوته خشک میشود.پورههای نسل دوم از اواسط تیر ماه ظاهر، و به لحاظ رفتار با نسل اول متفاوت هستند.آنها دارای زندگی آزاد، پر تحرک و جهنده در سرشاخههای بوته مستقر شده ولی کف تولید نمی کنند. اولین بلورهای مان ترنجبین توسط پورههای این نسل در اوایل مرداد تولید میشود. فعالیت نسل سوم نیز مشابه نسل دوم است. طبق مشاهدات تولید مان ترنجبین تا نیمه پاییز ادامه دارد. اواخر پاییز مادههای نسل سوم، تخمهای خود را زیر پوست طوقه قرار میدهند. طی این بررسی ملاحظه گردید زنجرکها برای تخمریزی بوتههایی را که به واسطه بهره برداری ازترنجبین کمتر آسیب دیده اند ترجیح میدهند. در این بررسی مشاهده شد که این زنجرک به صورت تخم زمستان گذرانی میکند. شواهد نشان داد این حشره روی سرشاخههای بریده شده خارشتر قادر به تولید کف نبوده و در مدت زمان کوتاهی تولید کف آنها قطع میگردد. همچنین میتوان به تولید مجدد و سریع کف توسط پورهها بعد از بارندگیهای طولانی بهاره و شستشوی کف اشاره کرد.
واژههای کلیدی : زنجرک Poophilus nebulosus ، خارشترAlhagi persarum ، مان ترنجبین ، ویژگیهای رفتاری
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26442_898dabb0229f6087093cce29fac784d6.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
طراحی و ارزیابی نرم افزار مناسب سنجش تراکم و اندازه قطرات سم در سمپاش ها
محمد امین
دانشجو
محمدحسین
عباسپور فرد
محمد حسین
آق خانی
مهدی
آرین
چکیده
در حال حاضر در ایران برای سنجش قطرات سم از روشهای دستی که بسیار وقت گیر و کم دقت هستند، استفاده می شود. در این مقاله، نرم افزاری ارائه و ارزیابی شده است که به کمک روشهای پردازش تصویر، سنجش های لازم شامل محاسبه سطح هر لکه، قطر واقعی هر قطره، قطر های میانه عددی و حجمی، درصد پوشش قطرات و یکنواختی پاشش را انجام میدهد. در ارزیابی هایی که از نرم افزار به عمل آمد، مشخص شد که بیشینه خطا مربوط به قطرات کوچک با حدود 10 درصد خطا و کمینه آن مربوط به قطرات بزرگ با کمتر از 1 درصد است. مهمترین علت بروز خطا مربوط به مشخصه ذاتی نمایش تصاویر دیجیتالی از طریق پیکسل ها و پله ای بودن لبه لکه ها بدلیل شکل مربعی پیکسل ها است. علی رغم این مقدار خطا، این نرم افزار در مقایسه با دیگر روشهای دستی و رایانه ای مقایسه شده، از سرعت و دقت به مراتب بالاتری برخوردار بود. در حال حاضر مهمترین محدودیت این نرم افزار در عدم تشخیص لکه های بهم چسبیده بصورت هوشمنداست که سبب می شود چنین لکه هایی را بعنوان یک لکه منظور کند.
واژه های کلیدی: اندازه گیری لکه، پردازش تصویر، کاغذ حساس به آب، اندازه قطرات
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26480_d8fab0510f67bad397a6b0e2e1f226b8.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
نقش رقابت برای جذب آهن توسط سودوموناسهای فلورسنت در کنترل Rhizoctonia solani (Kühn) عامل مرگ گیاهچه لوبیا
روح اله
شریفی
مسعود
احمدزاده
عباس
شریفی تهرانی
وحید
فلاح زاده
چکیده
سودوموناسهاس فلورسنت با به کارگیری مکانیسمهای متعددی ازجمله رقابت بر سر کسب آهن به وسیله سیدروفور باعث کنترل بیمارگرهای خاکزاد میشوند. برای بررسی نقش سودوموناسهای فلورسنت در رقابت برای جذب آهن در کنترل بیماری مرگ گیاهچه لوبیا، پنج استرین سودوموناس شامل سه استرین داخلیPseudomonas fluorescens (UTPF5, UTPF61, UTPF76) ، استرین Pseudomonas aeruginosa 7NSK2 و موتانت پایووردین آن MPFM1 P. aeruginosa به کار برده شدند. میزان تولید سیدروفور این استرینها به صورت کمی تعیین شد. استرین 7NSK2 با تولید 29/625 میکرومول پایووردین بیشترین مقدار تولید سیدروفور را به خود اختصاص داد. نقش غلظتهای مختلف آهن در تولید سیانید هیدروژن و سیدروفور به عنوان متابولیتهای تحت تنظیم آهن بررسی شد. افزایش غلظت آهن به صورت معنی داری تولید سیانید هیدروژن را افزایش و تولید سیدروفور را کاهش داد. در آزمون گلخانه ای اثر کلاته کنندههای آهن و سولفات روی، روی کاهش بیماری توسط استرینهای آنتاگونیست مورد مطالعه قرار گرفت. کلاته کنندههای آهن با فراهم آوردن آهن و درنتیجه کاهش تولید سیدروفور میزان بیوکنترل را کاهش دادند. بیشترین تاثیر کلاته کنندهها روی فعالیت استرین UTPF5 با 76% بازداری از کنترل بود. این استرین در عدم حضور کلاتهای آهن علاوه بر کنترل بیماری باعث افزایش رشد گیاه در مقایسه با شاهد شد. استرین موتانت MPFM1 در مقایسه با استرین وحشی از قابلیت بیوکنترل پائین تری برخوردار بود.
واژههای کلیدی: سودوموناسهای فلورسنت، سیدروفور، پایووردین، لوبیا، Rhizoctonia solani
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26568_d00f7f91d91e7bee07b0e5473e1c1fe8.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
بررسی کارایی علفکش های پس رویشی در کنترل علفهرز مرغ (Cynodon dactylon) در چمن مخلوط فضای سبز شهری
وحید
ذبیح اللهی
محمد علی
باغستانی میبدی
محمدجواد
میرهادی
چکیده
به منظور بررسی کنترل شیمیایی علف هرز مرغ (Cynodon dactylon (L.) Pers.) در چمن مخلوط: 20 درصد چچم چندساله ، 20 درصد چبر معمولی ، 20 درصد فتان بلند و 40 درصد چوینگ فستوکا ، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و 11 تیمار در سال 1385 در تهران زیر نظر موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور بخش تحقیقات علف هایهرز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل علف کش های دیکلوفوپ متیل به میزان 900 و 1080 گرم ماده موثره در هکتار، فنوکساپروپ پی اتیل به میزان 60 و 75 گرم ماده موثره در هکتار، کلودینافوپپروپارژیل به میزان 48 و 64 گرم ماده موثره در هکتار، ترالکوکسیدیم به میزان 250 و 300 گرم ماده موثره در هکتار و سولفوسولفورون به میزان 9/18 و 5/24 گرم ماده موثره در هکتار و شاهد بدون علفکش بود. تیمارهای علفکش 4 بار در طول دوره رشد مرغ تکرار گردید. نتایج نشان داد پس از آخرین سمپاشی، تیمارهای فنوکساپروپپیاتیل، کلودینافوپپروپارژیل و ترالکوکسیدیم زیست توده مرغ را به ترتیب 30- 20، 50- 40 و 55- 45 درصد نسبت به شاهد بدون علف کش کاهش دادند. تیمارهای اخیر باعث به ترتیب 25- 20، 40- 35، 10- 5 درصد کاهش تراکم مرغ شدند. تیمارهای دیکلوفوپ متیل نیز باعث 25- 15 درصد کاهش زیست توده مرغ شدند و از تراکم مرغ نکاستند. تیمارهای سولفوسولفورون نیز توانایی مناسبی در کاهش زیستتوده و تراکم این علف هرز نداشتند. تیمارهای دیکلوفوپمتیل و کلودینافوپپروپارژیل نیز بیش از 20 درصد به چمن خسارت وارد کردند. سایر تیمارها بدون تفاوت معنی دار با شاهد خسارتی به چمن وارد نکردند. بدینترتیب، باوجود کارایی نسبتاً پایین فنوکساپروپ پی اتیل، بهعلت عدم خسارت معنی دار آن به چمن، می توان فنوکساپروپ پی اتیل 60 گرم ماده موثره در هکتار را جهت کنترل مرغ در چمن مورد بررسی توصیه نمود.
واژه های کلیدی: چبر معمولی، چچم چندساله، چویینگ فستوکا، علف هرز، فتان بلند، کنترل شیمیایی
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26600_596ca59caa8ec40ba56e3453b25aa19c.pdf
Journal of Iranian Plant Protection Research
2980-8170
2980-8170
1387
22
2
واکنش تعدادی از ارقام گندم به قارچ Bipolaris sorokiniana عامل پوسیدگی معمولی ریشه
فاطمه
سمیعی
محمد
جوان نیکخواه
حمیدرضا
زمانی زاده
زهرا
رفیعی کرهرودی
چکیده
پوسیدگی معمولی ریشه گندم ناشی از قارچ Bipolaris sorokiniana یکی از مهمترین بیماری های گندم می باشد، که با توجه به خاک زاد بودن عامل بیماری کنترل آن به روش شیمیایی به آسانی امکان پذیر نیست. به همین دلیل بهکارگیری سایر روش ها بهخصوص استفاده از ارقام مقاوم می تواند در کاهش بیماری مفید باشد. در این بررسی طی تابستان 1384 واکنش ارقام و لاین های گندم در برابر عامل بیماری در شرایط گلخانه با ایجاد آلودگی روی ریشه گیاهان مورد ارزیابی قرار گرفت . برای این منظور ابتدا نُه جدایه قارچ عامل بیماری از مزارع گندم استان مرکزی جداسازی و بیماریزایی آنها روی گیاهچه های گندم به اثبات رسید و از بین آنها دو جدایه Kh وSh با بیماریزایی بیشتر انتخاب شدند و اثر آنها روی پانزده رقم و لاین گندم مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش با دو زمان برداشت در مرحله چهار هفته ای و هفت هفته ای گیاه گندم به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. وزن خشک اندامهای هوایی و ریشه، در هفته چهارم و وزن خشک اندامهای هوایی و ریشه و درصد آلودگی میان گره زیر طوقه در هفته هفتم اندازه گیری شد و با استفاده از نرم افزارهای SAS و MSTATC آنالیز داده ها صورت گرفت. نتیجه این تحقیق نشان داد که جدایه Sh نسبت به جدایه Kh بیماریزایی بیشتری روی ارقام و لاین های گندم داشته است و واکنش ارقام گندم نسبت به جدایه ها نیز متفاوت بود. در نتیجه ارقام سبلان، زرین و نیک نژاد نسبت به پوسیدگی ریشه در مقایسه با سایر ارقام متحملتر بودند، در حالی که ارقام مارون، بک کراس روشن و کویر نسبت به بیماری حساس بودند، ارقام پیشتاز، الوند، گاسپارد، الموت، داراب2، مرودشت و لاین های C-78-14 و M-79-6 نیز از نظر تحمل به پوسیدگی معمولی ریشه بین دو گروه فوق واقع شدند.
واژه های کلیدی: پوسیدگی معمولی ریشه، گندم، Bipolaris sorokiniana
2008
03
20
https://jpp.um.ac.ir/article_26631_308b65a0f6bac8331643bdc4e31ca07a.pdf